«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا قصد دارد 9 و 10 دسامبر (18 و 19 آذر) برای نخستین بار نشستی را با شرکت بیش از 100 کشور و منطقه برگزار کند که نام آن را «نشست دموکراسی» گذاشته تا به زعم خود از سیر قهقرایی دموکراتیک و پسرفت حقوق بشر و آزادی در سراسر جهان جلوگیری کند. اما فقط یک نابینا نمی‌تواند ببیند که هدف نخست و مهم این نشست علیه چین است؛ کشوری که توسعه و «سوسیالیسم با ویژگی‌های چینیِ» موفقی را تجربه کرده است. این نشست در واقع، تلاش برای ایجاد بلوک‌های تجاری و نظامی جدید در جهت متحدسازی آنها در قالب یک زنجیره جهانی مهار و محاصره چین است.

این نخستین بار نیست که آمریکا سعی در مهار به اصطلاح «تهدید چین» با کمک اندک دوستان ماست. جنگ کره (1953-1950) را به یاد بیاورید زمانی که نیروهای 15 کشور دور هم جمع شدند تا به ارتش آمریکا کمک کنند. جنگ ویتنام (1973-1965) را به یاد بیاورید زمانی که هشت کشور دیگر سربازان خود را قربانی کردند. اما آنها جنگ‌های منطقه‌ای بودند و حالا واشنگتن حالا می‌خواهد ائتلافی جهانی تشکیل دهد. این بار آمریکا امیدوار به تشکیل نوعی «ائتلاف بین‌المللی ضد چین» است درست مانند زمانی که روسیه شوروی «ائتلاف کمونیست جهانی» (کامینترن) در سال 1919 تشکیل داد. همزمان واشنگتن در حال احیای جنگ سردی جدید این بار علیه چین است.

از نقطه نظر تاریخی این فعالیت‌های ژئوپلتیکی محکوم به شکست هستند. بعید است بایدن و دموکرات‌های حامی او زمان کافی برای متحد کردن نیروهای ضدچینی به صورتی کارآمد یا حتی فراتر آن به صورت یک نیروی مبارز واقعی داشته باشند.

هر روز به تعداد کشورهای ناامید از رهبر غیرقابل اعتماد و پر از لغزش «جهان آزاد»، اضافه می‌شود. شکست مفتضحانه افغانستان به آنها بار دیگر خاطرنشان کرد «ببر کاغذی» آمریکا می‌تواند حتی با اسلحه‌های قدیمی شکست بخورد و همواره آماده رها کردن دوستان خود است.

یک عامل مهم دیگر که محاسبات آمریکا را به شکست می‌کشاند این است که کشورهای بیشتر و بیشتری در حال گره زدن رفاه حال و آینده روابط اقتصادی خود با چین هستند. پرواضح است که چین به زودی به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل خواهد شد. در حال حاضر این کشور یکی از بزرگترین بازارهای کشورهای در حال توسعه از جمله برای همپیمانان نزدیک آمریکا به حساب می‌آید.

مشارکت در تحریم‌های اقتصادی ضدچین یا یک جنگ سرد تمام عیار به معنی به خطر انداختن میلیون‌ها شغل و میلیاردها درآمد است.

آخرین مورد که از اهمیت کمی هم برخوردار نیست این است که روسیه از مشارکت در هر گونه بلوک ضدچین امتناع می‌ورزد. این کشور در حال توسعه یک مشارکت راهبردی با چین است و دو کشور چین و روسیه به تشکیل یک اتحاد نظامی-سیاسی بسیار نزدیک هستند. مسکو به تدریج در حال فاصله گرفتن از نه تنها همزیستی راهبردی با غرب بلکه حتی ارزش‌های اخلاقی غرب است. روسیه در حال کشف یک مدل جدید از توسعه اقتصادی و ایدئولوژیکی با «ویژگی‌های روسی» است.

شانس ایجاد یک «ائتلاف بین‌المللی ضدچین» بر اساس دموکراسی غربی به دلایل مختلف بسیار اندک به نظر می‌رسد. اول از همه، افول دموکراسی آمریکایی به عنوان مدلی برای دیگر کشورها کاملا مشهود است. این روند چند دهه است که آغاز شده است. ژانویه امسال، نتایج تردید آمیز انتخابات به اصطلاح «دموکراتیک» آمریکا باعث اختلاف در جامعه این کشور شد و هجوم بی سابقه به ساختمان کنگره را به همراه داشت.

نبود رهبری و نظم موثر در آمریکا باعث مرگ و میر بالای چشمگیر ناشی از کووید-19 شده است. بنا بر این ابتکار بایدن برای برگزاری نشست دموکراسی مثل این است که رئیس یک فاحشه‌خانه به دختران مدرسه‌ای اصول اخلاقی بیاموزد.

آمریکا و دیگر شرکت کنندگان در نشست به اصطلاح دموکراسی با یک مانع بزرگ برای ترویج برند غیرمحبوب دموکراسی خود مواجه هستند. آنها با تلاش برای ایجاد یک بلوک ضدچینی و ضد روسی با یک چشم انداز خطرناک روبرو هستند و آن به راه انداختن یک جنگ سرد جدید در دو جبهه به صورت همزمان است.