در حالی که ورزشکاران سراسر جهان مشتاقانه منتظر افتتاح بازی‌های زمستانی المپیک پکن هستند که قرار است 66 روز دیگر آغاز شود،‌ برخی سیاستبازان غربی به گزینه «تحریم دیپلماتیک» این رویداد، روی آورده‌اند. این یک اقدام خودخواهانه و نهایتا آسیب‌زاست.

«دیک پوند» قدیمی‌ترین عضو کمیته بین‌المللی المپیک، تحریم المپیک زمستانی پکن را به عنوان یک اقدام «کاملا غیرکارآمد» مردود شمرده است. وی به شبکه خبری سی بی اس نیوز کانادا در این باره گفت: این به دور از عقل است که ورزشکاران کسانی باشند که بهای این اقدام را می‌پردازند.

وی افزود: ایده المپیک و فلسفه آن کمک به ساختن زندگی بهتر مردم در یک شرایط صلح آمیز است. ما نمی‌خواهیم از رویکرد فلسفی خود درباره آنچه ورزش می‌تواند برای جهان انجام دهد، کوتاه بیاییم.

«توماس باخ» رئیس کمیته بین‌المللی المپیک که مدال طلای المپیک 1976 مونترال را در رشته شمشیربازی از آن خود کرده، از جمله ورزشکارانی است که از تحریم بازی‌های المپیک ضرر کرده چرا که آلمان غربی در سال 1980 تصمیم گرفت بازی‌های مسکو را تحریم کند.

باخ یاد آورد شد: بعد از آن اتحاد جماهیر شوروی سابق رهبری یک کمپین تحریم دیگر را برای تلافی به دست گرفت و چهار سال بعد بازی‌های لس آنجلس را تحریم کرد؛ نتیجه این تحریم‌ها این بود که دو نسل از ورزشکاران رویای المپیکی خود را از دست دادند.

وی افزود: هر کس به تحریم فکر می‌کند بهتر است این درس را از تاریخ فرا بگیرد. تحریم ورزش هیچ کمکی نمی‌کند. این کار فقط به ورزشکاران و مردم آن کشور لطمه می‌زند چرا که آنها از شادی، افتخار و موفقیت تیمشان در المپیک محروم می‌شوند

رئیس کمیته بین‌المللی المپیک با طرح این سوال که «بنا بر این تحریم‌ بازی‌ها برای چیست؟» گفت: این اقدام علیه روح المپیک است. علیه تمام ارزش‌هایی است که ما در ورزش به دنبال آنیم و برای از ارزش‌ها در ورزش خود حمایت می‌کنیم.

«یانگ یانگ» اولین قهرمان المپیک زمستانی و رئیس کمیته ورزشکاران المپیک 2022 پکن نیز از اهمیت المپیک زمستانی نزد همه ورزشکاران کاملا آگاه است.

وی افزود: تحریم المپیک فقط به ورزشکاران آسیب می‌زند به ویژه آنهایی که اهل کشورهایی هستند که ممکن است سیاستمداران آنها تصمیم به تحریم بگیرند. ورزشکاران سال‌ها به سختی تلاش و تمرین کرده‌اند تا رویای المپیکی خود را جامه عمل بپوشانند.

وی افزود: همچنین این اقدامات به کسانی ضربه می‌زند که به ورزش عشق و ایمان دارند، مانند کودکان، زیرا آنها به قهرمانان نیاز دارند. به طور خاص در دوران اپیدمی، روحیه ورزشکاران به افراد بیشتری که با چالش‌ها مواجه‌اند و بشدت برای حل مشکلاتشان تلاش می‌کنند، کمک خواهد کرد.

بازی‌های المپیک در بحبوحه شرایط پیچیده بین‌المللی به تنها سکوی ورزشکاران برای تعقیب رویاهاشان تبدیل شده است اما از سوی دیگر صحنه‌ای برای ابراز صلح، دوستی، ارتباط و تعامل نیز هست.

مردم سراسر دنیا با الهام از روح المپیک در حکم یک پیکره متحد خواهند بود و از بازی‌های باشکوه المیپک زمستانی پکن در سال آینده لذت خواهند برد. تحریم فقط به اتحادی ضربه می‌زند که بازی‌های المپیک را زیباتر می‌کند.