سال گذشته قرار بود مادرم برای شش ماه مهمان من در پکن باشد. هنوز یکی  دو هفته به روز پرواز باقی مانده بود، اما او خیلی زودتر شروع به بستن چمدان ها کرد. چهره نگرانش که مبادا چیزی را از قلم بیندازد من را برد به سال 2011 ، زمانی که چمدانم را برای کار و زندگی در کشور چین می بستم. همه جور وسیله مورد نیاز زندگی را با خودم برداشته بودم... به خصوص انواع خوراکی های خشک و فریز شده...! با هشتاد کیلو بار اضافه به چین آمدم، غافل از این که چین آن چینی نیست که در فیلم های قدیمی تلویزیونی دیده بودم.

 حالا اما وضعیت چمدان بستن من کاملا برعکس شده، با چمدان خالی از ایران می آیم و با بار اضافه از چین به خانه می روم. چین سرزمینی وسیع است که هر نقطه از آن ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد. یکی شهر کیف و کفش نام گرفته و یکی دیگر دنیای الکترونیک، یکی برای انگور شیرینش نامی است و دیگری برای داشتن گل های زرد کلزا...!

من در یکی دو سال اول سکونتم در پایتخت چین، هر بار که به شهری سفر می کردم چمدانم را با سوغات مخصوص آن شهر پر می کردم و هر دفعه در قطار و اتوبوس با خستگی تمام بارم را حمل می کردم؛ در این بین افسوس هم می خوردم که چرا نتوانستم به فلان روستای دور افتاده که مثلا عناب خوش رنگ و خوش مزه دارد سفر کنم ...

اما، امروز دیگر هیچ دغدغه ای برای خرید نه تنها خوراک، که هیچ نوع لوازم ضروری از ریز و درشت ندارم. تابستان گذشته که مادر کنارم بود، برای این که احساس راحتی کند خریدهایم را به صورت آنلاین انجام می دادم. تحویل گرفتن بسته های میوه و سبزیجات تازه و پوشاک و لوازم بهداشتی روزانه هم به یکی از تفریحات مادرم تبدیل شده بود، او با خنده می گفت حالا دیگر همه کوای دی ها (ماموران تحویل پست) من را می شناسند!

کار خرید و فروش اینترنتی سال هاست که در کشور چین رونق دارد، مخصوصا در مناسبت های خاص که تخفیف های بزرگی بر روی کالاها می خورد، ارقام بسیار بالایی از خرید و مصرف مردم و سرعت انتقال بسته های خرید ثبت می شود. به ویژه این که با اقدامات دولت و تدابیری که در امر فقرزدایی روستاها و دورترین نقاط کشور اندیشیده شده است، هر گونه محصولی از دورترین نقطه هم به دست مشتری می رسد. دولت و مردم چین همواره برای رونق بخشیدن به کسب و کار و اقتصاد خویش دست به ابتکار می زنند و با تاکید رییس جمهوری چین بر امر نوآوری، بازرگانان و حتی مردم عادی که کسب و کار چندان بزرگی ندارند با خلاقیت های خود محصولاتشان را به فروش می رسانند. به طور مثال پس از شیوع کرونا که رفت و آمدها محدود شد و بیشتر مناطق در قرنطینه قرار گرفتند، فروش به صورت پخش زنده از محل تولید بسیار رونق گرفت، خرید کردن از طریق فیلم این روزها در چین به یک رویداد بسیار داغ تبدیل شده است. با این کار، تبلیغ بهتر و فروش بالاتر شده و ماموران پستی مدام در حال رفت و آمد و تحویل بسته ها هستند. البته ناگفته نماند که امروزه از پهپاد و ربات هم برای تحویل بسته های خرید استفاده می شود که کمک بزرگی به سرعت در این کار کرده است.

 جالب است بدانیم که همه این ابتکارات و برنامه ریزی های درست مسوولین مملکت و تلاش مردم سبب حرکت و احیای اقتصاد در سالی شده که تقریبا اقتصاد سراسر دنیا به سبب همه گیری در حال کوچک شدن است. در آماری که پیرامون تحویل سریع امسال منتشر شده، جهش های متوالی به چشم می خورد.

در این سال، حرفه تحویل (دلیوری) سریع چین به چهار جهش متوالی از 50 میلیارد، 60 میلیارد، 70 میلیارد و 80 میلیارد رسیده است. داده های نظارت از اداره پست دولتی نشان داد که در تاریخ 21 دسامبر 2020، حجم انتقال بسته های تحویل سریع سالانه چین برای اولین بار از 80 میلیارد قطعه فراتر رفت که رکورد جدیدی در تاریخ تحویل سریع در چین ثبت کرد.

به هر حال، در دوره ای که اقتصاد جهانی در یک رکود عمیق به سر می برد، عملکرد صنعت تحویل سریع چین بسیار استثنایی است. این یک جلوه بصری از اولین بهبود جهانی اقتصاد چین و بازگشت مصرف داخلی است که نشان از نشاط اقتصادی چین دارد.

باری، من حالا در سرزمینی کیلومترها دور از وطن خود عسل طبیعی و خوش مزه نینگ شیا، نان خوش عطر شین جیانگ و ... را بر روی میز صبحانه ام دارم و از طعم خوش آن ها لذت می برم!