اخیراً رسانه ها و سیاستمداران کشورهایی مانند انگلستان و استرالیا اخبار عجیب و غریبی منتشر کرده اند که مدعیست بر اساس سندی حاوی اطلاعاتی در مورد یک میلیون و 950 هزار نفر عضو حزب کمونیست چین، تخمین زده میشود اعضای حزب کمونیست چین به سازمانها و شرکتهای کشورهای غربی دارای فعالیت در چین نفوذ کرده اند. با این حال، این رسانه ها اذعان میکنند که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه این سازمانها و شرکتها با جاسوسی روبرو شده اند وجود ندارد.

هیچ مدرکی وجود ندارد اما اتهام «جاسوسی» به چین وارد میشود؟ به نظر میرسد برخی از عناصر ضد چینی در غرب شروع به گسترش مجدد چین هراسی کرده اند.

با مرور سابقه این قضیه به راحتی میتوان به حقیقت دست یافت. ابتدا به منبع اطلاعات نگاه کنیم. رسانه های انگلیس و استرالیا میگویند سندی که به دست آورده اند از سازمانی به نام «اتحاد پارلمان فرامرزی درباره سیاستهای در قبال چین (IPAC)» است. بنابراین باید دید این چه نوع سازمانی است.

بر اساس گزارش رسانه های آمریکایی، این سازمان را مارک روبیو سناتور آمریکا در ژوئن سال جاری تأسیس کرده است. این سازمان 18 عضو از 8 کشور دارد و هدف از تاسیس آن «شکل دادن سیاستهای مناسب و هماهنگ در قبال چین» معرفی شده است. اعضای این نهاد اعضاء حاشیه ای صحنه سیاسی کشورهای متبوعشان هستند و پس از نشست و برخاست با روبیو که در هر موضوع مربوط به چین چهره ای مخالف چین شناخته میشود، در مسائل هنگ کنگ، شین جیانگ و تبت سیاهنماییهای مستمر علیه چین انجام میدهند.

چین اخیراً روبیو را به دلیل دخالت در امور داخلی چین مورد تحریم قرار داده است. با این اوصاف، تهیه این فهرست به اصطلاح اعضای حزب کمونیست چین در شرکتها و نهادهای غربی را باید یک ضد حمله دیوانه وار از سوی او تلقی کرد.

حالا به خود قضیه نگاه کنیم. رسانه ها و سیاستمداران غربی که در مورد این موضوع سر و صدا کرده اند میگویند از این سند این نکته را کشف کرده اند که برخی از کنسولگریها و شرکتهای خارجی در چین اعضای حزب کمونیست چین داشته یا در حال حاضر دارند و این امر نشان میدهد حزب کمونیست چین به این کنسولگریها یا شرکتها نفوذ کرده اند.

هر کسی که چین را میشناسد میداند که حزب کمونیست چین تنها حزب حاکم در چین است. در حال حاضر، 92 میلیون عضو حزب کمونیست چین در چین وجود دارند و آنها نیز در تمام مشاغل فعالیت دارند و استخدام کارمندان عضو این حزب در سازمانهای خارجی امری بسیار طبیعی است. بعلاوه، حتی خود رسانه های غربی نیز اذعان میکنند که در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه موسسات و شرکتهای خارجی با فعالیتهای جاسوسی روبرو شده اند، وجود ندارد.

با این حال، واقعیت کاملاً واضح شده است. این حیله ضد چینی دیگری از سوی کشورهای پنج چشم است. ترفندی که آنها باز به کار بسته اند، نو نیست و قبلا هم اجرا شده است. مثلا آمریکا سیاستهای تحریم چین اعمال کرده و استرالیا بلافاصه گزارشهایی درباره تایید مشروعیت این تحریمها فراهم میکند.

در این مورد نیز میتوان دید وزارت خارجه آمریکا ممنوعیت سفر اعضای حزب کمونیست چین به آمریکا را به اجرا در آورده که رسانه های استرالیا و انگستان شروع به گزافه پردازی درباره این فهرست به اصطلاح اعضای حزب کمونیست چین در موسسات و شرکتهای غربی کردند.

برخی عناصر ضد چینی در غرب سعی در برانگیختن تقابل ایدئولوژیک دارند و میخواهند برچسب «جاسوسی» به چین بزنند و انعطافپذیری سیاستهای آمریکا در قبال چین در دولت بعدی آمریکا را محدود کنند. این تعصب ایدئولوژیک قوی و ذهنیت جنگ سرد نشانگر احیای جریان مک کارتیسم است و باید مورد توجه کل جامعه بین المللی قرار گیرد.