در ماه ژوئن سال جاری میلادی بود که روزنامه فرانسوی «فیگارو» مقاله ای منتشر کرد و در آن فهرستی از بحران های فعلی که آمریکا با آنها روبروست، ارائه و تاکید کرد که گرایش های سیاسی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا منجر به تجزیه و از هم گسیختگی و تفرقه در این کشور شده است.

6 ماه از زمان انتشار آن مقاله می گذرد و شرایط حاکم در آمریکا و به خصوص آشوب های انتخابات ریاست جمهوری در این کشور ثابت کرد که قضاوت مطرح شده در روزنامه فرانسوی فیگارو اغراق و گزافه گویی نبوده است.

آمریکای امروز سرشار از نقاط درد است؛ فاجعه اپیدمی کرونا، خشونت های خیابانی، تقابل و درگیری های حزبی!

سال 2020 میلادی رو به اتمام است و درد از هم گسیختگی در جامعه آمریکا بی وقفه در حال افزایش است؛ خبرگزاری «رویترز» ابراز تاسف خود درباره این وضعیت آمریکا را با انتشار گزارشی با این تیتر به تصویر کشید: «معالجه یک آمریکای گسسته (دچار تفرقه) کار دشواری خواهد بود».

شکاف بین غنی و فقیر در آمریکا روز به روز در حال گسترس است؛ بر اساس گزارش منتشر شده اواخر نوامبر مؤسسه تحقیقات سیاست خارجی آمریکا موسوم به « IPS»، از زمان شیوع همه گیری کرونا در آمریکا در ماه مارس 2020 تا 24 نوامبر سال جاری میلادی، ثروت 650 میلیاردر آمریکایی بیش از یک تریلیون دلار افزایش داشته و کل ثروت این تعداد میلیاردر آمریکایی تقریبا 4 تریلیون دلار بیشتر شده است.

در تضاد آشکار با این روند، خانوارهای معمولی آمریکایی نیز وجود دارند که از بحران مالی شدیدی رنج می برند و علت این بحران های مالی آنها، ناتوانی دولت آمریکا در مقابله با اپیدمی کرونا است؛ در حال حاضر ده ها میلیون بیکار در آمریکا وجود دارد؛‌ روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» در گزارشی نوشت اپیدمی کرونا باعث ایجاد نابرابرترین و نامتعادل ترین رکورد اقتصادی در تاریخ معاصر آمریکا شده است.

چنین روندی در آمریکا نه تنها کمک کننده نیست بلکه خیلی از مردم این کشور را وادار می کند تا عمیقا درباره آنچه به اصطلاح «رویای آمریکایی» توصیف شده است، تفکر کنند!

در اینجا این سؤال به ذهن خطور می کند که آیا مردم آمریکا با داشتن ذهن انعطاف پذیر و سخت کوشی،‌ همچنان می توانند حقیقتا از فرصت های برابری برای پیشرفت برخوردار باشند؟

بدیهی است که در جواب این سؤال باید گفت: قطعا اینطور نیست!

حقیقت این است که از زمان ظهور نئولیبرالیسم در اوایل دهه 1980 میلادی تاکنون، ساختار اقتصادی آمریکا شروع به تغییر کرده و ثروت تا حد بسیار زیادی در دستان ثروتمندان و نخبگان با درآمد بالا متمرکز شده است.

در مقاله منتشر شده اواخر سپتامبر سال جاری میلادی در وب سایت «بیزینس اینسایدر» آمریکا آمده است که ثروت خالص 15 نفر از ثروتمندترین خانواده های آمریکایی مجموعا رقمی معادل 618 میلیارد دلار است؛ این در حالیست که از سال 1989 تا 2018 میلادی، رشد درآمد 50 درصد از خانواده های آمریکایی اساسا صفر بوده است.

این گونه تاثیرات ناشی از تمرکز ثروت در جامعه آمریکا، اثرات مستقیم رویکرد سیاسی حاکم در این کشور است؛ نتایج یک مطالعه انجام شده نشان می دهد که دیدگاه و طرز فکر ثروتمندترین قشر جامعه در آمریکا که 10 درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند، تا حد بسیار زیادی در تعیین سیاست دولت واشنگتن نقشی موثر دارد.

این آمار به خوبی نشان می دهد که آمریکا کشوری است که ثروتمندان در آنجا ثروتمندتر می شوند و فقرا همواره فقیر باقی خواهند ماند و قشر متوسط جامعه نیز در حال منقبض و کوچک شدن است؛ چنین روندی از یک طرف علت خشم جامعه آمریکا را نشان می دهد و از طرف دیگر علت رشد عوام گرایی و پوپولیسم (اقدامات عوام گرایانه) را به تصویر می کشد.

میزان جمعیت متوسط در آمریکا که نقش تثبیت کننده جامعه آمریکا را ایفا می کنند،‌ به کمتر از 50 درصد کاهش پیدا کرده است؛ چنین روندی منجر شده است که اساس و ساختار اجتماعی دموکراسی آمریکا تا حد بسیار زیادی تضعیف شود و دوقطبی های سیاسی در این کشور شدت پیدا کند؛ شکاف رو به رشد بین ثروتمند و فقیر در آمریکا را باید در کنار خشم مردم این کشور در نظر گرفت؛ خشم مردم آمریکا باعث شده است که شکاف اجتماعی در این کشور روز به روز بیشتر شود.

با این اوصاف، رفع شکاف بین ارزش های نخبگان آمریکایی و مردم عادی در این کشور هر روز دشوارتر می شود و در مقابل تبعیض های نژادی و درگیری های فرهنگی شدت پیدا می کند؛ می توان گفت که انتخابات ریاست جمهوری سال جاری در آمریکا نیز درد از هم گسیختگی و تفرقه در جامعه آمریکا را نمایان کرد.

زمستان در حالی از راه رسیده است که به نظر می رسد امید در میان آمریکایی ها کمیاب شده باشد!

اگر یک تغییر اساسی در سیاست داخلی آمریکا اعمال نشود، در این صورت تضادها و مخالفت های ریشه دار و عمیق در این کشور به صورت حل نشده باقی خواهند ماند و روند از هم گسیختگی جامعه آمریکا تشدید خواهد شد.

دولت بعدی آمریکا باید درباره دیدگاه مطرح شده در روزنامه فرانسوی «فیگارو» تفکر کند چرا که اولین شرط برای یک قدرت بزرگ، وحدت کشور است و اولویت برتر در این بین این است که آمریکا بار دیگر به آمریکا تبدیل شود و جایگاه قبلی خود را بدست آورد.