قرنطینه شهر که همان قرنطینه شهر است، اما چون یک مورد در چین و دیگری در ایتالیا اتفاق افتاده، روزنامه «نیویورک تایمز» که خود را رسانه ای فوق حرفه ای معرفی می کند، یکی را مورد ستایش و دیگری را به باد انتقاد گرفته است. این امر کاملا معیار دوگانه مریض کننده خود را لو داده است.

نیویورک تایمز چندی پیش در یکی از شبکه های اجتماعی تدابیر دولت ایتالیا برای کنترل بیماری کروناویروس مانند قرنطینه شهر و ممنوعیت سفر را مورد ستایش قرار داده و قابل احترام خوانده و تاکید کرده است این اقداماتی بسیار ضروری و قابل درک هستند.

اما دقیقا یک روز پیش از آن، همین رسانه کهنسال غربی در مقاله دیگری اقدام کاملا یکسان دولت چین یعنی قرنطینه شهر را مضر برای آزادی و زندگی مردم و بسیار سفت و ضد حقوق بشر خوانده و حتی اظهار کرده است این اقدام حتی بدتر از خود بیماری است.

این نوع معیار دوگانه نیویورک تایمز نارضایتی برخی مخاطبان را بر انگیخته است. مشترکی به نام «amateurknight» در نظر خود تیترهای این دو مقاله را نقل کرده است که با ستایش بیش از 200 مشترک دیگر روبرو شد:

«چین: مقابله با بیماری به زندگی و آزادی مردم آسیب رسانده است

ایتالیا: اقدامات، خطر رکود اقتصادی را ایجاد می کند اما جلوی افزایش انفجاری موارد ابتلاء در اروپا را می گیرد»

در واقع، سیاهنمایی درباره چین توسط رسانه های غربی، کلا نارضایتی برخی کاربران شبکه برانگیخته است. آنها برآنند چین هر کاری بکند، یا اصلا کاری نکند، با انتقادات رسانه های غربی روبرو می شود.

«rach_w» یکی از کاربران نظر داد: نمی فهمم چرا این گونه ملت پرکار که برای تضمین امنیت و سلامتی مردمش تلاش می کند، به خاطر تلاشهای خود با انتقاد روربرو می شود؟ آمریکا در مقابل این بیماری کمترین آمادگی را دارد. مگر دولت آمریکا نباید از خواب بیدار شده و تدابیر ضد این بیماری واگیر را بیاندیشد؟ اقدامات چین و ایتالیا با هم فرقی نمی کند اما نیویورک تایمز به آنها واکنش کاملا متفاوتی نشان داد. مگر معیار دوگانه تر از این در دنیا وجود دارد؟

آمریکا خود با شیوع کروناویروس روبرو است اما در مقابله با بیماری نقاط ضعف زیاد خود را لو داده است. شاخص های بورسهای آمریکا نیز اخیرا افت شدیدی داشته و به اطمینان سرمایه گذاران به بازار لطمه سنگینی زده است. سیاستبازان و رسانه های آمریکا قاعدتا باید بیشتر بر کنترل بیماری در کشور خود تمرکز کنند نه اینکه اقدامات موفق دیگر کشورها را مورد نقد قرار دهند.

چند روز پیش کشتی تفریحی «گرند پرینسس» مواردی ابتلا به کروناویروس را گزارش کرد. در زمانی که هزاران نفر در آن کشتی با خطر آلودگی به ویروس روبرو بودند، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا جلوی دوربین با صراحت گفت ترجیح می دهد مسافران و خدمه در کشتی بمانند چون پیاده شدن آنها از کشتی باعث افزایش موارد ابتلاء به بیماری در آمریکا می شود. این در حالی بود که نیویورک تایمز چماق «حقوق بشر» را بالای سر چین برده بود.

حق زنده ماندن، اساسی ترین و مهم ترین حقوق مردم است. جلوگیری از شیوع بیماری و تضمین امنیت جانی و سلامتی مردم نشانگر اراده دولت برای تضمین حقوق بشر است.

آمار افزایش روزانه موارد ابتلاء در شهر ووهان تا 11 مارس 21 اسفند/حوت به کمتر از ده مورد کاهش یافته و همه بیمارستانهای صحرایی موقت در آن شهر نیز دو روز پیش تعطیل شده اند. این نشان می دهد مقابله با بیماری کروناویروس در چین نتیجه مرحله ای گرفته است. این دستاورد مورد تایید سازمان بهداشت جهانی نیز قرار گرفته است اما رسانه های غربی ترجیح می دهند از آن چشمپوشی کنند. به نظر می آید آنها به آنکه بیماری چقدر افراد را می کشد، اهمیتی نمی دهند بلکه به بدنام کردن و لکه دار کردن چهره دیگران علاقه بیشتری دارند.