بنی لوییس از سال 2003 ایرلند را برای 10 سال به قصد جهانگردی ترک کرده، او به بیست و سه کشور سفر کرده و در این کشورها از یک ماه تا یک سال زندگی کرده است. هر جا رفته تلاش کرده به زبان محلی صحبت کند و در بعضی جاها هم از بدو ورود زبانش را بلد بوده، هیچ خانه یا جای ثابتی نداشته. همیشه سعی کرده با فرهنگ کشورها آشنا شود و دوستان جدید پیدا کند؛ برای همین عادات و آداب جدیدی کسب کرده که از نظر بعضی ها عجیب، جالب یا حتی آزاردهنده می تواند باشد؛ عاداتی که اگر از زبان خودش بشنویم یا بخوانیم جالب تر است:
«521 هفته طول کشید تا من در این 23 کشور زندگی کنم؛ آرژانتین، برزیل، پرو، بلژیک، کلمبیا، آمریکا، کانادا، ایرلند، انگلیس، اسپانیا، فرانسه، هلند، مصر، ایتالیا، جمهوری چک، آلمان، مجارستان، ترکیه، هند، فیلیپین، تایلند، چین و تایوان (و منظور از زندگی واقعا زندگیست و نه مانند یک توریست.) اگر بخواهید در کشوری زندگی کنید و واقعا زبان و فرهنگش را یاد بگیرید برای اینکه همرنگ جماعت شوید و مردم با شما راحت باشند باید رسوم شان را یاد بگیرید و اجرا کنید. من نیز همین کار را کردم اما برخی از رسوم کشورها را بعد از خروج از آنها نتوانستم ترک کنم و احتمالا تا پایان عمر در من باقی خواهد ماند.»
در این یادداشت این عادات و آداب را برایتان تعریف می کنیم.
1- به کرات از مردم می پرسم: «نمی خواهی دوش بگیری؟»
این عادت عجیب را من از برزیل پیدا کردم. وقتی در برزیل بودم در بعضی شهرها خانه داشتم ولی بعضی اوقات هم خانه دوستان می ماندم. برای من هم غافلگیرکننده بود اما وقتی خانه یک برزیلی بروی اولین سوالی که از تو می پرسند این است که آیا نمی خواهی دوش بگیری؟
1 2 3 4 5 6 7 8 
