شنوندگان گرامی، جین های 53 ساله یکی از استادان دانشکده مغولی دانشگاه مغولستان داخلی و استاد دانشجویان دکترای رشته تاریخ اقلیت های ملی چین است. اما مشکلی که او با آن مواجه است ابتلا به بیماری سرطان بینی و گلو است. در مدت 10 سالی که او مبتلا به سرطان است، 7 بار تن به عمل جراحی داده است. کره چشم راستش جراحی شده و گوش راستش تقریبا ناشنواست، اما او با وجود چنین شرایطی همچنان به تحقیقات علمی و فعالیت های آموزشی خود ادامه داده و رساله های علمی و در مجموع کتاب هایی با بیش از 4 میلیون 200 هزار هیروگلیف چینی نوشته است. آثار برجسته ای که جای خالی تحقیقات در زمینه پژوهش تاریخ فرهنگ مغولستان داخلی چین را پر کرده است. جین های می گوید:

پس از ابتلا به این بیماری، فکر کردم که به خط پایان نزدیک شده ام، بنا بر این تصمیم گرفتم در این فرصت محدود، کارهایی را که می توانم انجام بدهم.

در اوائل سال 1999 در مدتی که جین های در مقطع دکترا تحصیل می کرد، ابتلای او به سرطان آشکار شد. او زمانی که نتیجه آزمایش پزشکی را دید که حکایت از ابتلایش به یک سرطان بدخیم داشت، ناگهان از ترس میخکوب شد. خود او می گوید:

شگفت زده شده بودم. نمی دانستم چه کار کنم. در آن زمان دیگر هیچ چیز برایم مهم نبود. تحصیل در مقطع دکترا و کار هیچ ارزشی برایم نداشت.

جین های ناچار ابتدا به استادش زنگ زد. استاد با شنیدن این خبر مبهوت شد و با صدای بلند یک جمله را فریاد زد: جین های، حتما به خاطر من مقاومت کن! مقاومت کن! فریاد معلم باعث شد که جین های ناگهان احساس پشتیبانی و حمایت کند.

از آن پس جین های طی 9 سال 7 بار تن به عمل جراحی داده و هر کدام از این عمل ها باعث تغییر شکل اندام های دهان و بینی او شده است. او پس از این عمل ها به تمرین تلفظ می پرداخت و پس از آن که می توانست قدرت حرف زدن را باز یابد، به کار تدریس خود برمی گشت.

جین های در کنار کار تدریس، در نوشتن تاریخ عمومی مغولستان داخلی نیز شرکت و همکاری کرد. تاریخ عمومی مغولستان داخلی جامع ترین اثر در میان تاریخ های عمومی مناطق اقلیت نشین های ملی چین است. این کتاب تاریخ دیرینه منطقه مغولستان داخلی از روزگار باستان تا سال 2000 میلادی را در بر گرفته و در هشت جلد و بیش از 9 میلیون هیروگلیف چینی زمینه های تاریخ، ملیت، باستان شناسی، محیط زیست وغیره را شامل می شود. جین های بیش از 600 هزار هیروگلیف چینی از جلد تاریخ دوره های جدید را نوشته است. این کتاب به زودی چاپ و منتشر خواهد شد.

مغول ها طبیعتا و از دیدگاه فرهنگی عاشق خواندن آواز هستند. جین های نیز ترانه های مغولی را می خواند که بسیار دلنشین است. او دوست دارد با همکارانش با هم و به صدای بلند آواز بخواند. پس از ابتلایش به بیماری، جین های نمی تواند با صدای بلند آواز بخواند. در مقابل نگرانی همکاران، دوستان و شاگردان، جین های به آنها دلداری می دهد و می گوید: مشکلی نیست. من می توانم همراه شما بخوانم. او می گوید که عزم راسخ می تواند معجزه بیافریند.

اگر بر عزمت متکی باشی، ممکن نیست روحیه ات در هم بشکند. در مقابل عفریت بیماری نباید ترسید، بلکه باید پایداری کرد. علاوه بر این، بسیاری از افراد نزدیک به من همیشه به من توجه و کمک می کنند که این هم یک نیروی محرکه قدرتمندی برای پایبندی من به کار است.