پس از تاسیس چین نو در سال 1949 ؛ دولت چین سیاست آزادی اعتقادات مذهبی را تدوین و اجرا کرده است . روابط سیاسی و مذهبی منطبق با اوضاع کشور را ایجاد نمود . اتباع چین می توانند آزادانه مذهب خود را انتخاب نموده و تابعیت مذهبی خود را اعلام کنند . مذاهب مختلف از جایگاه برابر بهره مند بوده و در صلح و هماهنگی همزیستی می کنند . لذا اکنون درگیری های مذهبی در چین رخ نداده است . دینداران و غیر دینداران به یکدیگر احترام گذاشته و یک پارچه هستند .

در قانون اساسی جمهوری خلق چین قید شده است : " اتباع جمهوری خلق چین از آزادی اعتقادات مذهبی برخور دارند ، هیچ اداره دولتی ؛ سازمان اجتماعی یا شخصی نباید اتباع را به پذیرفتن دینداری یا بی دینی وادار کند و علیه اتباع دیندار و یا بی دین تعبیض قایل شود . چین از فعالیتهای مذهبی عادی حراست می کند . با این حال هیچ کسی نمی تواند با سوء استفاده از مذهب به فعالیتهای تخریب نظم اجتماعی ، لطمه زدن به سلامت فیزیکی اتباع و مانع تراشی در نظام آموزش و پرورش کشور مبادلت ورزد . سازمان ها و امور مذهبی نباید تحت کنترل نیروهای بیگانه قرار گیرد . در قوانین چین مانند قانون خودمختار مناطق ملیت نشین ؛ مقررات قانون مدنی ؛ قانون آموزش و پرورش ؛ قانون کار ؛ قانون آموزش و پرورش اجباری ؛ قانون انتخابات مجلس نمایندگان خلق ؛ قانون سازماندهی کمیته روستاییان و قانون تبلیغات قید شده است : اتباع به رغم اعتقادات مذهبی از حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن بهره مندند ؛ اموال قانونی سازمان های مذهبی مورد حفاظت حقوقی قرارمی گیرد . آموزش و پرورش از مذهب جدا ست ؛ اتباع علی رغم اعتقاد مذهبی بر حسب قانون از فرصت برابر آموزش بهره مندند . مردم ملیتهای مختلف باید به زبان ؛ خط ؛ عادت و رسوم و اعتقاد مذهبی یکدیگر احترام بگذارند . اتباع در اشغالزائی بدلیل اعتقاد مذهبی مورد تبعیض قرار نمی گیرند ؛ تبلیغات و نشان کالاها نباید دارای موضوعات تبعیض آمیز ملیتی و مذهبی باشد .

 ژانویه سال 1994دولت چین مقررات اداری عبادات مذهبی را منتشر کرد تا مصالح قانونی این محلها حفظ گردد . فوریه همین سال دولت چین همچنین مقررات اداری فعالیتهای مذهبی خارجیان در جمهوری خلق چین منتشر کرد . آزادی اعتقادات مذهبی خارجیان مقیم چین مورد احترام قرار گرفته و مبادلات دوستانه و عملیات فرهنگی و دانشگاهی خارجیان با محافل مذهب چین در زمینه مذهبی حفظ می شود . در قوانین مرتبط چین قید شده است : فعالیتهای مذهبی عادی روحانیان در محلهای مذهبی یا در خانه های پیروان مانندعبادت بودا ؛ نماز؛ خواندن کتب مقدس ؛ دعا ؛ موعظه ؛ مراسم عشاء ربانی ؛ تعمید ؛ تشریفات جهت پذیرش راهب یا راهبه ؛ جشن اعیاد مذهبی و عزاداری مورد حفاظت قانونی است و هیچ کس نباید در آن مداخله کند .

چین مثل اکثر کشورهای جهان اصل جداسازی دین از آموزش و پرورش را اجرا می کند ؛ در آموزش و پرورش ملی آموزش مذهبی به دانش آموزان داده نمی شود . برخی مدارس عالی و ارگانهای تحقیقاتی به آموزش و تحقیقات درباره مذهب می پر دازند ، در دانشکده های الهیات که از سوی سازمان های مذهبی مختلف تشکیل شده است ؛ طبق مذاهب خود آموزش تخصصی مذهبی انجام می شود . در فرایند توسعه تاریخ طولانی ؛ فرهنگ مذهبی به بخشی از فرهنگ و اندیشه سنتی چین مبدل شده است . مذاهب مختلف خدمت به جامعه وایجاد رفاه برای انسان توصیه می کنند .