ملیت هان
ملیت "هان" بزرگترین ملیت
از میان 56 ملیت
چین و نیز با
بیشترین جمعیت در
جهان
محسوب می
شود . جمعیت این
ملیت به حدود 1
میلیارد و 200میلیون
نفرمی رسد .نام
اولیه
ملیت هان ملیت " هوا شیا " بود که در
منطقه مرکزی چین
سکونت داشت و بعد
بتدریج با
ملیتهای
دیگر آمیخته شد .
از دوران سلسله
" هان " این
ملیت ملیت "هان"
خوانده شده
است ، این ملیت تاریخ تمدن 5
هزار ساله دارد .
ملیت هان خط و
زبان خاص دارد ،
زبان
هان متعلق
به خانواده
زبانهای هان و
تبتی بوده و 8
شاخه یعنی
زبانهای شمالی،
"وو"
، " شیان " ، " گان" ، " گه جیا " ،
" مین نان " ،
" مین بیه " و
" یو" را می
گیرد و
" پو تون هوا" زبان
عمومی آن است . خط
هان یکی از
قدیمترین خطوط
جهان است که از خط
حکاکی شده
روی استخوانها و
لاک لاک پشتان و
کتیبه های روی
مقبره ها بتدریج
به
هیروگلیف امروز تبدیل شده است
.
هیروگلیف چینی حدود 80هزار واژه
دارد و از میان
آنها حدود 7
هزارواژه متداول
است
، اکنون
زبان هان یکی از
زبانهای بین
المللی رایج جهان
است . غلات بعنوان
موادغذایی
اصلی و گوشت ، ماهی و سبزیجات
بعنوان مواد
غذائی فرعی
ساختار اغذیه
ملیت هان را
تشکیل می
دهد . در فرایند
توسعه درازمدت ؛
عادات مصرفی
غذائی ملیت هان
به سه بار در
روز تغییر کرده است ،ملت هان در مصرف غذا
به سه بار در روز
عادت دارد ؛ پلو و
خوراک
گندم پخته دو غذای اصلی
این ملیت است . به
علاوه غلات دیگر
مانند ذرت ، ذرت
خوشه ای
، حبوبات و سیب زمینی نیز مواد غذائی اصلی
برخی از مناطق
محسوب می شود . با
وجود
شرایط
متفاوت ، درمناطق
مختلف اغذیه
متنوع وجود دارد
.
مردم ویژگیهای غذای ملیت هان و
ملیتهای دیگر چین
را اینطور توصیف
می کنند : غذای
جنوبی شیرین ، شمال شور ،
شرق تند و غرب ترش
است . اکنون در
چین 8 گونه سیستم
اغذیه
بر حسب
سلیقه و علوم
مردم از جمله
غذاهای "شیان"
و " چوان" ،
"شمال شرق "
و " یو
" وجود دارد .
شراب و چای دو نوع
نوشیدنی اصلی
ملیت هان است ،
چین زادبوم چای
بوده و
نیز یکی از کشورهای جهان است که قبل از
دیگرکشورها فنون
تهیه شراب ابداع
کرد. فرهنگ
شراب و فرهنگ چای این
کشور تاریخ
دیرینه ای دارد .
علاوه برشراب و
چای ،عصاره های
میوه نیز
نوشیدنی مردم
برخی از نواحی
است . اعیاد ملیت
هان زیاد است ؛
عید بهار مهم
ترین عید سنتی این ملت محسوب می شود ،
علاوه بر آن عید
فانوس ( 15ماه اول
به تقویم
کشاورزی)،
عید "چینگ مین"
( 5 آوریل ) ، عید
" دوان وو" و
عید مهتاب نیز
اعیاد مهم
ملیت هان محسوب می شود
.
ملیت جوان
ملیت
جوان در میان
اقلیتهای ملی چین
بیشترین جمعیت را
دارد و عمدتا در
منطقه
خودمختار
جوان " گوان شی"
در جنوب چین
زندگی و به زبان
ملی خود که
متعلق
به خانواده
زبانهای هان و
تبتی است تکلم می
کند . این ملیت به
عنوان یکی
از
اقوام اصلی جنوب
چین تاریخ دیرینه
ای دارد . در دهها
هزارسال پیش
اجداد " جوان
ها"
در منطقه جنوبی
چین زندگی می
کردند . سال 1958
منطقه خودمختار
جوان گوان شی
تاسیس
شد .جوانها عمدتا
به تولید کشاورزی
مانند کاشت برنج
وذرت می پردازند .
زانگها
به
آوازخوانی علاقه
دارند ؛ روستای
"جوان" نشین
به دریای آواز
مشهور است . پارچه
ها
ی
ابریشمی
گلدارجوان به نام
" جوان جین "
اثر هنردستی آنان
ا ست ، در گذشته
ملیت
جوان
معتقد به طبیعت و
مذهب اولیه چند
خدائی بود ، از
سلسله های تانگ و
سونگ ، دین
بودا
و دین تائوئیسم
بترتیب در منطقه
جوان نشین رواج
یافت. درتاریخ
مدرن مذاهب مسیح
و
کاتولیک نیز به
این منطقه راه
یافته است ؛ اما
تاثیرات این
مذاهب چندان زیاد
نبوده
است
.
مليت من
ملیت" من " در نقاط مختلف چین
پراکنده است و
شمار آنها در
استان "لیائو
نینگ"
بیشتر از
مناطق دیگر است .
زبان " من"
متعلق به خانواده
زبان " التائی"
است . اما
"من" ها با هانها در
کنار هم زندگی
کرده و ارتباط
نزدیکی دارند ،
آنان بطور عادت
از
زبان هان استفاده می کنند و در برخی از
روستاهای
دورافتاده
محدودی از "من"
های
سالخورده
زبان "من" می
دانند . آنها
معتقد به دین چند
خدائی " سامان
" بودند . این
ملیت تاریخ دیرینه دارد .
نیاکان " من
" بیش از دو
هزار سال پیش در
منطقه حریان
وسطی و سفلی
رود خه لون جیان و
حوزه رود"
اوسولی" واقع
در شمال شرق کشور
زندگی می
کردند. قرن 12م ملیت "
نیو جن " وقت که
اسم قبلی ملیت
"من "بود
حکومت "جین"
را
ایجاد کرد .
سال
1583 " نورهاچی"
قبیله های مختلف
این ملیت را
یکپارچه و نظام 8
پرچمی و زبان
"من"
را خلق کرد ، سال
1635 ملیت "نئو
جن " به " من
جیو" تغییر نام
کرد . سال 1636
نورهاچی
خود را پادشاه
اعلام کرد و اسم
کشور را به "چینگ
" تغییر داد .
سال 1644
ارتش
چینگ از سد
دروازه "سان
های" گذشت و
اکثر زمین های
چین را به تصرف در
آورد و
سلسله
چینگ یعنی آخرین
سلسله سلطنتی چین
را تاسیس کرد . پس
از انقلاب سال 1911ملیت
" من"
رسما این نام را
به خود اختصاص
داد . "من"ها
برای یکپارچگی ،
گسترش مرزها و
توسعه
اقتصادی و فرهنگی
چین نقش مهمی
ایفا کرده اند
.
ملیت هوی
ملیت"
هوی " یبیش از 9
میلیون و 800هزار
نفر جمعیت دارد ،
از میان آنها
حدود 1میلیون
و800هزار نفر
در منطقه
خودمختاری هوی
"نینگ شیا"
واقع در شمال
غربی چین زندگی
می کنند .
بقیه در نقاط
مختلف چین
پراکنده اند ؛
می
توان گفت این
ملیت اقلیت ملی
با گسترده
ترین الگوی سکونت
در
چین محسوب می
شود . هویها در
مدت طولانی با
هانها زندگی می
کنند ، به این سبب
اکثر هویها از
زبان هان استفاده
می کنند . عده ای
از هویها
عربی
و فارسی می
دانند . تاریخ
شکلگیری ملیت هوی
به قرن هفتم بر می
گردد . آن زمان
تاجران عرب و
پارس ( ایرانی)
برای داد و
ستد
وارد چین
شدند ؛ آنان در
مناطق ساحلی جنوب
شرقی
چین از جمله
" گوان جو"
و"
چوان جو "
سکونت
داشتند
. پس از چند صد
سال
نسل های
آینده آنان نیز
به
بخشی از ملیت
هوی مبدل
پشدند
.
در اوائل قرن
13م مردم
آسیای میانه
، پارسها و عربها
به دلیل
جنگ به شمال
غرب چین مهاجرت
کردند و سپس از
طریق ازدواج و
اعتقادات
مذهبی
و آمیختگی
آنان
با ملیت های
هان ؛ ایغور و
مغول بتدریج ملیت
هوی شکل گرفت
. هویها معتقد
به دین اسلام
هستند ؛ در
شهرها و
روستاهای هوی
نشین مسجد
دیده می شود ،
هویها معمولا
در اطراف
مسجدخانه می
سازند .
هویها
برای
صرف غذا رسوم
ویژه ای دارند ؛
در مناطق هوی
نشین
رستوران
ها و مغازه های
اسلامی
فراوانی وجود
دارد
.ملیت هوی از
سطح اقتصادی
و فرهنگی نسبتا
بالا
برخورداربوده و
برای
توسعه تاریخی
چین نقش مهمی و
بزرگی ایفا کرده
است .
ملیت میائو
ملیت" میائو" حدود 8 میلیون و 940هزار
نفر جمعیت دارد ،
میائوها عمدتا در
استانهای گوی جیو ، یون
نان ؛سی چوان ؛
گوان شی ، هو نان
، هو به و گوان
دونگ زندگی
می کنند .
ملیت میائو به
زبان میائو تکلم
می کند اما در
گذشته فاقد خط
بود ؛ سال
1956ملیت میائو برپایه 4 گویش این ملیت خط
واحد میائو با
حروف لاتین را
ایحاد کرد
.
این ملیت قدیمی ترین ملیت چین
محسوب می شود ،
کماکان
یادداشتهایی
درباره ملیت
میائو مربوط به چهار هزار
سال پیش مشاهده
می شود، " چی یو"
که در افسانه های
باستانی با " شاه هوان " و" شاه ین
" اجدادان ملت
چین می جنگنده از
نیاکان میائوها
خوانده می
شود
.
به علت جنگ ؛ گرسنگی ؛ بیماری و
علل دیگرزاد و
ولد زیاد میائو
ها به مناطق
مختلف
مهاجرت کرده اند . لذا
پراکندگی میوها
گسترده است و
گویشها؛ البسه و
تزئینات آنان
بسیار فرق
می کند . میوهائی
که در مناطق
مختلف سکونت
دارند ، جداگانه
به میائوهای
دارای دامن بلند ، میائوهای با دامن
کوتاه ؛ میائوهای
سرخ پوش و سیاه
پوش نامیده می
شوند .
این
ملیت ا به دین
دوران اولیه که
می گویند همه
موجودات و اشیای
دنیا روح دارند
معتقدند
. آنان بطور عمده
به کشت برنج و ذرت
مشغول بوده و
همچنین محصولات
اقتصادی
از
قبیل کلم روغن
دار و مواد
داروئی گرانبها
کاشته و تولید می
کنند
.
مليت اي
ملیت "ای" حدود 7میلیون و 700هزار نفر
جمعیت دارد و "
ای"ها عمدتا در
4 استان
یون نان ، شی چوان ، گوی جیو و گوان شی
زندگی می کنند .
زبان ای متعلق به
خانواده
زبانهای هان
و تبت است ،
بسیاری از آنها
با هانها در کنار
هم زیستی می کنند
و زبان
هان می دانند . این ملیت نیز یکی از
اقلیتهای ملی با
شمار نسبتا زیاد
، پراکندگی
گسترده و تاریخ دیرینه
است . در بیش از دو
هزار سال پیش یک
قبیله شمالی
موسوم به
" دی چیان "
به جنوب چین
مهاجرت کرده و با
اقوام محلی
آمیخته و در
نتیجه یک ملت
جدید
یعنی ملت " ای " شکل
گرفته است
.
در
مدت مدید در
منطقه ای نشین
نظام مالکیت
بردگی حفظ شد. بعد
از تاسیس جمهوری
خلق
چین در سال 1949اصلاحات
دموکراتیک در این
منطقه اجرا شده و
نظام مزبور را
بتدریج
از بین رفته است .
در گذشته پرستش
چند خدا در میان
" ای" ها
رواج یافت، در
اوائل
سلسله " چینگ"
دین تائو و در
پایان قرن 19م دین
مسیح و مذهب
کاتولیک بترتیب
به
این منطقه اشاعه
یافت ، اما شمار"ای"های
دیندار خیلی کم
است
.
ملیت مغول
ملیت
مغول 5میلیون و 800هزار
نفر جمعیت دارد ،
مغولها بطور عمده
در مناطق
خود
مختار مغولستان
داخلی و سین
جاینگ و
استانهای چین
های، گان سو ؛
خه
لون جیانگ ، جی
نینگ و لیائو
نینگ زندگی می
کنند ، زبان
مغولی متعلق به
خانواده
زبان " التای"
است .
" مغول "
در سلسله
تانگ
نام یکی از
قبیل های
کوچ
نشین بود . منشای
این قبیله در
کرانه شرقی رود
" ایرگونا"
واقع شده
و بعد
تدریجا
به غرب منتقل شد .
برای ربودن جمعیت
؛ دامها
و اموال
نبردهای
مکرر
میان قبیله
ها صورت گرفت .
سال 1206 " تی مو
جن "
که موسوم به
چنگزخان است
کشور مغول را
تاسیس کرد؛ از آن
ببعد در شمال چین
یک ملیت
نیرومند و با
ثبات یعنی ملیت
مغول پابه عرصه
گذاشته است . بعد
از آن
چنگزخان
یکپارچگی
قبیله های
مغولی
و نوه
وی
یکپارچگی
چین را تحقق
بخشیده
و سلسله "
یوان " را
برقرار ساخت .
اکثر مغولها
معتقد به مذهب
لاما
(
شعبه دین بودا )
هستند .مغولها در
ابعاد مختلف
سیاسی ،
نظامی ، اقتصادی
، علمی و فنی ،
هواشناسی و تقویم
؛ ادبی و هنری و
پزشکی
سهام شایانی
ادا
کرده
اند .
|
