اوت سال 1967 ،پنج کشور آسیای غربی یعنی اندونزی، تایلند،سنگاپور، فیلیپین و مالزی در بانکوک نشستی برگزار کردند ، این نشست با انتشار" بیانیه بانکوک" تاسیس اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی موسوم به "آسه آن" را رسما اعلام کرد. به دنبال آن مالزی ، تایلند و فیلیپین با برگزاری نشست وزیران در کوالالومپور تصمیم گرفتند که اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی جایگزین اتحادیه آسیای جنوب شرقی سابق شود .
اهداف این اتحادیه عبارت است از:
روحیه مساوی الحقوق و همکاری برای صرف مساعی مشترک به مساعدت به رشد اقتصادی منطقه ای ، پیشرفت اجتماعی و توسعه فرهنگی
پیروی از عدالت ، اصول روابط کشور و منشور سازمان ملل ، مساعدت به صلح و ثبات منطقه
مساعدت به همکاریها و پشتیبانی متقابل در مسائل اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ، فنی و علمی
پشتیبانی متقابل در قلمروهایی مانند آموزشی،شغلی، فنی و تعلیم اداری و تجهیزات تحقیقاتی همکاری ها ی موثرتردر زمینه های کشاورزی و صنایع،
گسترش تجارت ، بهبود راه و حمل و نقل و ارتقای سطح زندگی مردم
مساعدت به تحقیقات مربوط به مسائل آسیای جنوب شرقی
حفظ همکاریهای نزدیک و با منافع متقابل بین سازمان های بین المللی و منطقه ای دارای اهداف مشابه ، جستجوی راههای همکاری فشرده تربا این سازمان ها
اعضای این اتحادیه :
کشورهای عضو اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی عبارتند از برونئی،کامبوج، اندونزی، لائوس ، مالزی، برمه ، فیلیپین ، سنگاپور، تایلند، ویتنام
روابط این اتحادیه با چین :
چین با تمام کشورهای عضو این اتحادیه روابط سیاسی بر قرار ساخته و در سال 1996 به کشور مشارکتی گفت وگو در همه زمینه ها با این اتحادیه تبدیل شده است.