واژه " چین " در زبان انگلیسی
هم معنای " چین " می باشد و هم
معنای " ظروف چینی
"
را با خود دارد . چین " کشور
ظروف چینی " نیز خوانده می شود
. اما چه ارتباطی
میان چین و ظروف چینی وجود دارد
؟
اسناد
تاریخی نشان می دهد که ظروف
چینی از ظروف لعابی سبز رنگ
بوجود آمده است
.
ظروف لعابی سبز رنگ فرآورده
انتقالی از ظروف سفالین به ظروف
چینی محسوب می شود و
ویژگی ظروف چینی را دارد و روی
آن آثار باقیمانده ظروف سفالین
بدوی دیده می شود
.
نخستین ظروف بدوی مذکور چین در
خرابه های فرهنگی " لونگ شان "
شهرستان " شیائو
"
استان " شن سی " پیدا شد و
تاریخ آن به حدود 4200 سال پیش
باز می گردد
.
ظروف چینی واقعی چین در دوران "
هان " شرقی ( از سال 23 میلادی
تا سال 220
میلادی ) به وجود آمد . ظروف
چینی اول در استان " جه جیانگ"
واقع در جنوب چین تولید
می شد . بعدها فنون تولید ظروف
چینی از منطقه جنوبی به شمالی
انتقال یافت و بطور
قابل ملاحظه ای پیشرفت کرد . در
این روند ، تولید ظروف چینی
سفید امری مهم محسوب می
شود . چینی سفید از ظروف لعابی
سبز به وجود آمد . تفاوت آنها
میزان آهن در لعاب است
.
مواد خام با میزان آهن کم رنگ
ظروف را سفید نشان می دهد و با
تغییر میزان آهن
ظروف تیره رنگ مانند خاکستری ،
خاکستری کم رنگ و خاکستری پر
رنگ به چشم می آید
.
ولی ظروف چینی از ظروف تک رنگ
به ظروف چینی رنگی پیشرفت کرد .
اکثر ظروف چینی رنگی
با جلوه دادن رنگ سفید زیبایی
رنگهای گوناگون را نشان می دهد
. بدین سبب تولید ظروف
چینی رنگ سفید برای پیشرفت ظروف
چینی دارای اهمیت زیادی است
.
در دوران سلسله " تانگ " و "
سونگ " از قرن 10 تا قرن 13
میلادی ، فنون تولید
ظروف چینی پیشرفت کرد . سفال
لعابی سه رنگ سلسله " تانگ " در
این دوران تولید شد
.
این نوع سفال روی شکل اساسی
سفالین لعاب رنگی مالیده شد و
این لعاب در جریان خشک
شدن آن تغییرات شیمیائی ایجاد
کرد . این نوع سفال ویژگی نقاش
عید بهار و مجسمه سازی
چین را جلب کرد و در یک ظرف
همزمان از سه نوع لعاب قرمز رنگ
، سبز رنگ و سفید رنگ
استفاده کرد . پس از گرم کردن
این سه نوع لعاب به هم آمیخته
شده و سه نوع رنگ به
رنگهای زیادی تبدیل شد . این
ویژگی سفال لعابی سه رنگ سلسله
" تانگ " است
.
سلسله " مینگ " ( از سال 1368
تا سال 1644 میلادی ) و سلسله "
چینگ " ( از سال
1644
تا سال 1911 میلادی ) دوران پر
شکوه برای تولید ظروف چینی بود
. شمار و کیفیت
ظروف چینی که در این مدت تولید
شد ، به اوج رسید. شهر " جینگ
ده جن " واقع در جنوب
چین " شهر ظروف چینی " نامیده
شد که ظروف چینی این منطقه صدها
سال در محافل ظروف
چینی سلسله " مینگ " و سلسله "
چینگ " تاثیرگذار بود . حتی
امروز ظروف چینی درجه یک
چین در اینجا تولید می شود .
صادرات ظروف چینی چین به خارج
از کشور از قرن 8 شروع
شد . قبل از این جاده ابریشم
معروف به تبادلات تجاری و
بازرگانی و فرهنگی چین با
کشورهای خارجی مساعدت کرده و
چین " کشور ابریشم " نامیده شده
است . بعدها به دلیل
صادرات ظروف چینی چین در قرن
هشتم چین بار دیگر به نام "
کشور ظروف چینی " در جهان
شهرت یافت . در ابتدا ظروف چینی
چین عمدتا به منطقه آسیا صادر
می شد . پس از ورود
به قرن 17 ، جمع آوری ظروف چینی
چین در کاخ امپراتوری اروپای
غربی بسیار رواج یافت
.
پس از راه انداری مسیر جدید در
پرتغال ظروف چینی به هدیه
پرارزش جامعه اروپا
تبدیل شد . در این دوران ، سبک
هنری " رکوکو " که در اروپا
رایج بود ، ویژگی های
زنده ، زیبا ، ظریف و طبیعی
داشت . این نوع سبک با سبک هنری
چین یکسان است . بدین
سبب به رواج فرآورده های با سبک
چین از جمله ظروف چینی در جامعه
اروپا مساعدت
کرد.
آمار
نشان می دهد که در قرن 17 چین
سالانه حدود 200 هزار ظرف چینی
صادر می کرد
و در قرن 18 این میزان گاه به
حدود یک میلیون می رسید . ظروف
چینی چین در سراسر
جهان فروخته و به کالای جهانی
تبدیل شد . واژه " چای نا "
یعنی " چین " نیز به
دنبال گسترش ظروف چینی در
انگلستان و قاره اروپا به
مترادف ظروف چینی تبدیل شد و
باعث شد چین با واژه ظروف چینی
ارتباط نزدیک پیدا کند . هنوز
معلوم نیست که این
تغییرات چه زمانی صورت گرفت ،
اما می توان تائید کرد به سبب
دستآوردهای برجسته ظروف
چینی در روزگار قدیم و راه
اندازی پخش ظروف چینی ظروف چینی
با ویژگی چین مورد پسند
مردم جهان قرار گرفت و برای
همیشه ارتباط بین چین و ظروف
چینی را برقرار کرد
.
