بر اساس مدارک تاریخی ، طبقه حاکم در روزگار قدیم در چین بسیار به موسیقی اهمیت می داد . آنان بر آن بودند که اشعار می تواند مشوق مردم بوده و حتی در کارکردهای آنان تاثیرگذار باشد . به اعتقاد آنان موسیقی نشانگر شکوفایی یک کشور است . در سال 1978 میلادی " بیان جون " ( نوعی آلت موسیقی چین در باستانی که به زنگوله شباهت دارد ) در آرامگاه قدیمی شهر " سوی جو " واقع در مرکز چین کشف شد . این آلت موسیقی بسیار مورد توجه قرار گرفته است . این آلت موسیقی تاییدی بر مدارک تاریخی بوده و گواه جدیدی برای آشنایی مردم با فرهنگ جامعه باستانی چین است .

فوریه سال 1978 ، در محل ساختمان شهر " سوی جو " استان " خو به" چین خاک خرمائی رنگی که با رنگ خاک های اطراف متفاوت بود ، کشف شد . خاک خرمائی رنگ نشانگر آن است که در قدیم الایام ظاهرا آثاری در این محل مدفون شده است این مساله اصولا برای باستان شناسان مورد اهمیت است . پس ازانجام عملیات کاوش نهایتا یک آرامگاه قدیمی که از شرق تا غرب 21 متر طول و از جنوب تا شمال 16متر عرض داشت از دل خاک بیرون امد . در این آرامگاه 47 تخته سنگ بزرگ بر روی تابوت ها دیده می شد . کارکنان با استفاده جرثقیل سنگها را بر داشتند و متوجه شدند که داخل این تابوت ها آب گل آلود است . به دنبال کاهش سطح آب ، آثار زیاد دیگری نیز کشف شد . پس از جمع آوری و شمارش حدود 15 هزار آثر از خاک بیرون آورده شد برای نمونه آلات موسیقی ، جنگ افزار ، ظروف طلایی ، ظروف یشمی و غیره . بسیاری از این آثار شکل ویژه دارد و خطوط روی این ظروف بسیار زیباست . از این میان 65 تا " بیان جون " مفرغی ( نوعی آلت مسیقی ) بسیار مورد توجه قرار گرفته است .

این آلات موسیقی بزرگترین گروه ابزار آلات موسیقی در روزگار قدیم به حساب می آید که تاکنون پیدا شده است . می توان گفت هنر ساخت آن و دامنه این آلات بسیار قابل توجه است . این آلات موسیقی بر اساس بزرگی و نوع صدا به 8 گروه تقسیم می شود . از این میان ، ارتفاع بزرگترین آنها 4/153 سانتیمتر و ارتفاع کوچک ترین آنها 4/20 سانتیمتر و وزن کلی این آلات بیش از 2500 کیلوگرم است . این آلات در یک چارچوب چوبی با سه لایه فوقانی ساخته شده که سازها روی آن نصب شده است . روی این آلات یادداشت هایی با 2800 واژه دیده می شود . کارشناسان پس از بررسی متوجه شدند که هر آلت موسیقی مذکور می تواند دو صدا تولید کند و کیفیت صوت آنها بسیار عالی است و هنوز هم می توان برای نواختن آهنگ های مختلف از آن استفاده کرد .

باستان شناسان بر آنند که این آرامگاه متعلق به یکی از اشراف کشور " زنگ " سلسله کشورهای جنگجو به نام " جن حو ای " است . بر اساس یادداشت روی بعضی اشیای آرامگاه و نتایج بررسی شیمیایی ، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که این مقبره چهار صد سال قبل از میلاد ایجاد شده است .

به سبب آنکه آرامگاه مذکور در زیر آب قرار داشته ، بسیاری از اشیای دیگر داخل تابوت نیز در درون آب قرار گرفته است . با وجود این اشیای یاد شده از دو هزار سال گذشته به این طرف همچنان وضعیت مطلوب خود را حفظ کرده و به سرقت نرفته است .

دولت محلی پس از آنکه کار کشف این آرامگاه انجام شد ، نمایشگاه ویژه ای برا نمایش آثار آن یک سالن " بیان جون " تاسیس کرد . همچنین یک گروه موسیقی قدیمی بر اساس صدای این " بیان جون " ایجاد شد تا مردم ، امروز نیز بتوانند موسیقی قدیمی را بشنوند .