中国国际广播电台
در
سال
1386
میلادی
، "
جو
یوان
جانگ
"
در
شهر
"
نن
جینگ
"
سلسله
"
مینگ
"
را
تاسیس
کرد
.
وی 31 سال
در
مسند
پادشاهی نشست
و
با
تمام
نیرو
قدرت
متمرکز
حکومت
مطلق
فئودالی را
تقویت
بخشید
.
او
بسیاری مقامات
را
کشت
و
مخالفان
را
از
بین
برد
و
نیروی
مخالف
را
سرکوب
کرد
.
پس
از
در
گذشت
"
جو
یوان
جانگ
" ،
نوه
اش
بر
مسند
پادشاهی
نشست
.
اما
"
جو
دی " عمویش
او
را
شکست
داد
و
جانشین
او
شد .
در
سال
1421
میلادی
، "
جو
دی " پایتخت
سلسله
مینگ
را
به
بیجینگ
منتقل
ساخت
.
با
وجود
آنکه
در
سلسله
مینگ
سیستم
تمرکز
قدرت
تقویت
شد
،
اما
بسیاری از
امپراتورها
به
سبب
ناتوانی و
جوانی به
مدیریت
کشور
بی توجه
بودند
.
به
همین
سبب
حق
قدرت
به
دست
خواجگان
افتاد
.
خواجگان
نیز
دست
به
اختلاس
می زدند
و
مقام
های درستکار
را
مورد
ازیت
و
آزار
قرار
می دادند
.
سلسله
مینگ
به
تدریج
فاسد
شد
و
مشکلات
اجتماعی
کشور
را
فرا
گرفت
.
در
اواسط
سلسله
مینگ
روستاییان
چندین
بار
دست
به
قیام
زدند
.
اما
همه
این
قیام
ها
سرکوب
شد .
در
سلسله
مینگ
سیستمدار
معروفی به
نام "
جانگ
جو
جن "
زندگی می کرد
.
او
برای
کاهش
تناقضات
اجتماعی و
نجات
سلسله
مینگ
،
دست
به
اصلاحات
زد .
او
به
اصلاح
مدیریت
کشور
،
توسعه
امور
کشاورزی و
مهار
رودخانه
ها
پرداخته
و
سیستم
مالیات
را
بهبود
بخشید
.
این
مساله
باعث
شد
تا
از
فشار
بر
روی مردم
کاسته
شود .
صنعت
کشاورزی سلسله
مینگ
نسبت
به
سلسله
های قدیمی دیگر
نیز
پیشرفته
بود.
صنایع
نساجی ابریشمی و
چینی
سازی چین
به
طور
کلی در
آن
زمان
بسیار
پیشرفته
بود .
صنایع
استخراج
آهن
،
ریخته
گری
مفرغ
،
کاغذ
سازی و
کشتی سازی بطور
چشمگیری پیشرفت
کرد .
تبادلات
اقتصادی و
فرهنگی
با
کشورهای خارجی نیز
رونق
داشت .
"
جن
حه "
دریانورد
معروف
چینی جمعا
7
بار
سفرهای
دریایی در
سلسله
مینگ
به
بیش
از
30
کشور
و
منطقه
آسیا
و
آفریقا
انجام
داد .
اما
پس
از
اواسط
سلسله
مینگ
،
چین
مورد
تجاوز
ژاپن
،
اسپانیا
،
پرتقال
و
هلند
قرار
گرفت .
در
سلسله
مینگ
،
اقتصاد
کالا
پیشرفت
کرد
و
بذر
سرمایه
داری پاشیده
شد .
در
اوایل
سلسله
مینگ
،
بسیاری از
زمین
ها
بدون
صاحب
و
بایر
بود .
به
همین
سبب "
جو
یوان
جانگ "
امپراتور
"
مینگ
تایزو
"
آوارگان
را
برای توسعه
صنعت
کشاورزی به
خدمت
گرفته
و
میزان
مالیات
پرداختی آنان
را
کاهش
داد .
با
این
روش
شمار
کشاورزان
بطور
قابل
ملاحظه
ای افزایش
یافت .
انواع
جدید
محصولات
کشاورزی مانند
تنباکو
،
سیب
زمینی
،
ذرت
و
بادام
زمینی از
کشورهای خارجی وارد
چین
شد .
در
این
دوران
،
صنایع
دستی چین
مانند
چینی سازی و
نساجی پیشرفت
مطلوبی داشت
.
بتدریج
در
صنعت
نساجی ابریشمی پیشرفت
هایی حاصل
شد
و
کارگاه
هایی با
بیش
از
10
دستگاه
بافندگی بوجود
آمد
،
و
کارگران
ماهر
در
فن
بافندگی پرورش
یافتند
و
بذرهای اولیه
سرمایه
داری در
چین
کاشته
شد .
در
سلسله
"
مینگ "
تنوع
کالاها
بسیار
زیاد
بود
و
تبادلات
کالا
اغلب
صورت
می گرفت
.
بدین
سبب
مناطق
دارای محصولات
فراوان
و
تسهیلات
راه
و
ترابری به
مراکز
تجاری مبدل
شدند .
شهرهای با
شکوهی مانند
بیجینگ
، "
نن
جینگ "
، "
سو
جو " ،
"
هانگ
جو "
و "
گوانگ
جو "
در
این
میان
توسعه
قابل
ملاحظه
ای یافتند
.
نگارش
داستان
ها
و
سفر
نامه
ها
درسلسله
"
مینگ "
از
ویژگی های این
دوران
است .
برای نمونه
، "
داستان
بنام
در
کنار
آب " ،
"
داستان
سه
مملکت
پادشاهی"
، "
سفرنامه
به
نواحی غربی " و
"
رمان
بنام
جین
پینگ
میه "
.
همچنین
سفرنامه
"
شو
شیا
که "
جغرافیا
دان
،
کتاب "
خلاصه
داروهای
گیاهی " پزشک
"
لی شی جن
" ،
کتاب
کشاورزی " شو
گوان
چی " ،
کتاب
صنایع
و
هنرهای
دستی " سون
این
شینگ "
،
فرهنگ
"
یون
له
در
باره
اسناد
"
و
غیره .
در
اواخر
سلسله
"
مینگ "
تمرکز
سرزمین
بیشتر
مشاهده
می شد
.
به
همین
سبب
سرزمین
های امپراتور
و
پادشاه
کشورهای وابسته
سلسله
"
مینگ "
در
مناطق
پراکنده
بوده
و
میزان
اخذ
مالیات
به
طور
روزافزون
افزایش
می یافت
و
تناقضات
اجتماعی روز
بروز
شدیدتر
می شد
.
بعضی مقامات
امیدوار
بودند
که
تناقضات
اجتماعی کاهش
یابد
و
به
همین
دلیل
خواستار
کنترل
حقوق
ویژه
اشراف
بودند
.
آنان
اعضای حزب
"
دونگ
لین "
خوانده
می شدند
.
اما
مورد
اذیت
و
آزار
قرار
می گرفتند
و
این
مساله
باعث
بی ثباتی بیشتر
جامعه
گردید
.
در
پی آن
مبارزه
در
روستاها
شدت
گرفت .
در
سال
1627
میلادی
،
استان
"
شان
شی " نیز
دچار
خشکسالی شد
.
مقامات
روستاییان
را
به
پرداخت
مالیات
وادار
کردند
و
قیام
دهقانی
برپا
شد .
هزاران
هزار
دهقان
گرسنه
سال
1644
میلادی به
بیجینگ
حمله
کردند
و
سرانجام
امپراتور
"
چون
جن "
اقدام
به
خودکشی کرد
.
|