نگاهی اجمالی به وضعیت طب سنتی ملیت اویغور

منطقه خودمختار اویغور سین جیانگ در عصر باستان نواحی غربی ( اصطلاحی در عهد سلسله " هان " برای منطقه غرب " یومن گوان " که شامل" سین جیان " کنونی و بخش های آسیای میانه می شد ) را شامل می گردد. در دوران " هان غربی " ( سال 206 قبل از میلاد -- سال 25 میلاد ) " راه ابریشم " که از نواحی غربی عبور می کرد ، هموار و بدون مانع بود و به همین سبب به توسعه تجاری و مبادلات فرهنگی مساعدت کرد. طب و داروهای خاوری و غربی در سین جیانگ مورد استفاده وسیع بود و این باعث پیشرفت طب و داروسازی محلی شد. از این جهت طب سنتی ملیت اویغور بر اساس تجربه ، جمع آوری و توسعه طب سنتی و جلب چکیده های فرهنگی ملیت های متفاوت و مناطق مختلف شرق و غرب در این زمینه توسعه یافت و پس از آن سیستم طب سنتی با خصوصیات ملیت ا ویغور شکل گرفت.

طب و داروی ملیت اویغور در گنجینه طب سنتی چین ، جایگاه جنوبی دارد و تعداد داروهایی که تاکنون در فهرست کشوری داروها ثبت شده است به 202 نوع می رسد. در این میان 115 نوع گیاه دارویی ، 87 نوع نسخه پزشکی آماده و داروهای دیگر وجود دارد. در سین جیانگ یکی از 4 منطقه ای که از لحاظ میانگین عمر ساکنین از سایر مناطق سراسر جهان بالا تر است ، طب و داروی ملیت اویغور در میان مردم بطور گسترده مورد استفاده است. این طب و داروهای آن در کوه های برف ، بیابان ها ، علفزارها و واحه ها توسعه یافته است. تنوع داروهای پزشکی ملیت اویغور در سراسر منطقه خودمختار قوم اویغور سین جیانگ جمعا بیش از 600 نوع داروی اویغوری وجود دارد و حدود 360 نوع دارو به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرد. تقریبا 160 نوع دارو با منابع محلی تهیه می شود که 27 در صد انواع داروهای ملیت اویغور را تشکیل می دهد.

داروهای ملیت اویغور معمولا از مواد معطر پزشکی استفاده می کند که عبارت است از : مشک ، عنبر ، نوعی ریحان ، یاس کبود ، نوعی گیاه بنام " هل " که برای رفع درد شکم و سینه و استفراغ بکار می رود و غیره ، علاوه بر این ، اویغورها از داروهای رسمی استفاده می کنند که عبارت است از : نوعی گیاه بنام " جوزالقی " ، گیاه داتوره ( تاتوره ) و غیره