در زمان حاضر،چین
34 واحد اداری استانی ،از جمله
4 شهر تابع مرکز،23 استان،5
منطقه خودمختار و 2 منطقه اداری
ويژه دارد.
معرفی4 شهر تابع
مرکز
بیجینگ(پکن)

بیجینگ پایخت
جمهوری خلق چین است و نام
اختصاری آن"جینگ"می باشد.این
شهر در انتهای شمالی جلگه "هوا
بی"(شمال چین)واقع است.اسامی
تاریخی این شهر عبارت است
از:"جی"،"جونگ دو"،"دا
دو"،"پکن"و"بیجینگ".شهر بیجینگ
سال 1928 میلادی عنوان اداری
خود را گرفته و اکنون 16 ناحیه
و 2 شهرستان دارد.مساحت آن 16
هزار و 800 کیلومتر مربع است.تا
پایان سال 2002،جمعیت ثبت شده
این شهر به 11 میلیون و 363
هزار نفر رسید.شهر بیجینگ مرکز
سیاسی،اقتصادی،علمی ،آموزش و
پرورش و ترانزیت ترافیکی و
همچین شهر گردشگری معروف جهان
است.آثار دیدنی و تاریخی آن
عبارت است از دیوار بزرگ،کاخ
ممنوعه،پارک مقدس "تیان
تن"،آرامگاه "شی سن
لینگ"،پارک"یی هه"،کوه"شیان
شن"و غیره.
شانگهای

نام اختصاری
شانگهای "هو"است.این شهر در بخش
مرکزی ساحل شرقی چین و نقطه
پیوند رود "یانگ تسه"با دریا
واقع است.این شهر در گذشته یک
روستای ماهیگیری بود و در سلسله
"سونگ"(960-1279 میلادی)به یک
شهرک مبدل شده و نام"شانگهای"
گرفت و سال 1927 میلادی به
عنوان اداری "شهر شانگهای"معرفی
شد.این شهر 18 ناحیه و یک
شهرستان و 5 هزار و 800 کیلومتر
مربع وسعت دارد.تا پایان سال
2002،جمعیت ثبت شده این شهر به
13 میلیون و 347 هزار نفر
رسید.شانگهای بزرگترین شهر چین
و جزو ده کلان شهر جهان است.این
شهر همچنین عناوین بزرگترین شهر
صنعتی ،مرکز بازرگانی و
بانکداری و پایگاه پژوهش علمی
چین را دارد.
تیان جین:

تیان جین نام
اختصاری"جین"را دارد و در شمال
شرق جلگه "هوا بی"(شمال چین)و
نقطه پیوند 5 شاخه رود"های
هه"با دریا واقع است.تیان جین
سال 1928 عنوان اداری "شهر تیان
جین"را گرفت و اکنون 15 ناحیه و
3 شهرستان و 11هزار کیلومتر
مربع مساحت دارد.تا پایان سال
2002،جمعیت این شهر به 9 میلیون
و 190 هزار و 500 نفر
رسید."تیان جین"بزرگترین شهر
صنعتی شمال چین و دارای منابع
نفت،گاز، نمک دریائی فراوان و
پایه صنعتی محکم است.این شهر
مرکز صنعتی و بندر دریائی شمال
چین است.آثار دیدنی و تاریخی "تیان
جین"عبارت است از:پارک "یوان
نینگ"،کاخ"تیان هو"،قلعه
آتشبار"دا گو کو"و ناحیه
گردشگری"پن شن".
چونگ چینگ

نام اختصاری"چونگ
چین""یو"است.این شهر در جنوب
غرب چین و حوضه بالای رود"یانگ
تسه"واقع است.این شهر سال 1997
تاسیس شد و اکنون 15 ناحیه،4
شهرک،17 شهرستان و 4 شهرستان
خودمختار دارد.مساحت آن 82 هزار
و 300 کیلومتر مربع است.تا
پایان سال 2002،جمعیت این شهر
به 31 میلیون و 70 هزار نفر
رسید."چونگ چینگ"شهر صنعتی جامع
است و آثار گردشگری آن سه تنگه
رود"یانگ تسه"،کوه"پی پا"و
کوه"جی یون"را شامل می شود.
بیست و سه استان |
مرکز |
اسم اختصاری |
اسم |
شی جیا جوانگ |
جی |
خه بی |
تای یوان |
جین |
شان سی |
شن یانگ |
لیائو |
لیائو نینگ |
جی لین |
جی |
جی لین |
هاربین |
خی |
خی لونگ جیانگ |
نان جین |
سو |
جیانگ سو |
هانگ جو |
جئه |
جئه جیانگ |
هه فی |
وان |
ان هوی |
فوجو |
مین |
فو جئین |
نان چانگ |
گان |
جیانگ سی |
جی نان |
لو |
شان دونگ |
جنگ جو |
یو |
خه نن |
وو هان |
آ |
هوبئی |
چانگ شائو |
شیانگ |
هونان |
گوانگ جو |
یویه |
گوانگ دونگ |
های کو |
چیونگ |
های نان |
چنگ دو |
شو |
شی چوان |
گوی یانگ |
چیان |
گوی جو |
کون مینگ |
دین |
یون نان |
شیان |
شی آن |
شیان سی |
لان جو |
لونگ یا گان |
گان سو |
شی نینگ |
جینگ |
چینگ های |
تایپه |
تای |
تایوان |
پنج منطقه خودمختار |
مرکز |
اسم اختصاری |
اسم |
هوخه هات |
نی منگ گو |
منطقه خودمختار مغولستانی داخلی |
لهاسا |
ذانگ |
منطقه خودمختار تبت |
نان نینگ |
گوی |
منطقه خودمختار ملیت "جوانگ"گوانگ شی |
این چوان |
نینگ |
منطقه خودمختار ملیت"هوی"نینگ شیا |
اورومچی |
جیانگ |
منطقه خودمختار اویغور سینگ کیانگ |
دو منطقه اداری ویژه |
اسم |
وضعیت کلی |
هنگ کنگ |
هنگ کنگ اول ژوئیه سال 1997 به چین بازگشت.این منطقه در جنوب
چین قرار دارد و جزایر "هنگ کنگ"،"جیو لونگ"،"شین جیه" جزایر اطراف "شین
جیه"را شامل می شود.مساحت هنگ کنگ 1098.51 کیلومتر مربع است.تا پایان سال
2002،جمعیت هنگ کنگ به 6 میلیون و 815 هزار و 800 نفر رسید که از میان آنها
جمعیت ثابت 6 میلیون و 625 هزار و 300 نفر و حمعیت سیار 190 هزار و 500 نفر
هستند. |
ماکائو |
ماکائو بیستم دسامبر سال 1999 به چین بازگشت.ماکائو در جنوب
چین قرار دارد.مساحت آن 258 هزار کیلومتر مربع است و تا پایان سال 2002 جمعیت
آن به 442 هزار نفر رسید. |
|