شهرستان پونگ یانگ در منطقه خودمختار قوم هویی نینگ شیا یکی از مناطق اصلی است که کشور چین برنامه فقرزدایی را در آن در سطحی گسترده و تقریبا به طور کامل پیاده کرده است. مهم ترین برنامه ای را که دولتمردان محلی در امر فقرزدایی در این منطقه به اجرا رسانده اند به کار گرفتن سیستمی است که آن را سیستم «هشت- هشت- پنج- چهار- دو» می نامند. (ابعاد حوضچه و پشته) با بهره گرفتن از این سیستم، نهال درخت که بیشتر نهال آلو و هلو (در چین هلو و آلو کوهی نامیده می شود) است در مسیر پشته کاشته می شود. با توجه به سیراب شدن درختان از طریق این سیستم، درخت ها همواره سرسبز باقی می مانند. در پی کاشت درخت و حل شدن مشکل آب، فرصت ها و موقعیت های شغلی دیگر نیز برای مردم پونگ یانگ فراهم آمد. از جمله؛کشت گیاهان دارویی، کشت گل هایی با مصارف رنگ گیری، پرورش مرغ و خروس و پرورش زنبور عسل از دیگر برنامه های پیاده شده در منطقه پونگ یانگ است که سطح زندگی مردم را به طور چشمگیری بالا برده است.
گفتنی است که در حدود دهه هفتاد سازمان ملل این منطقه را با بدترین شرایط در جهان معرفی کرده بود که به هیچوبه شرایط زندگی انسان در آن فراهم نیست.
