گلنار اوبوری، معاون اداره مدیریت ماشینآلات کشاورزی منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ چندی پیش با نوشتن مقالهای خاطر نشان کرد که طی دو سال گذشته، شینجیانگ فعالانه به دنبال اجرای تدابیر پیشگیرانه برای مبارزه با تروریسم بوده است و به شکلی نوآورانه به آموزش مهارتهای حرفهای روی آورده که هدف آن رهایی مردم اقوام مختلف از اندیشههای افراطی مذهبی و گذراندن زندگی در صلح و آرامش است.
اوبوری تا کنون بارها در مقالات و سخنرانیهای خود حوادث خشونتآمیز و تروریستی سالهای اخیر را به شدت محکوم کرده است. چندی پیش، او در مقالهای تحت عنوان «لزوم پایبندی روشنفکران بر عدالت و نترسیدن از مبارزه» نوشت: از دهه 90 قرن گذشته، نفوذ اسلامگرایی افراطی و پان ترکیسم و اندیشههای افراطگرایانه مذهبی بیشتر شده و پدیدههای مانند پرهیز از خواندن آواز، رقصیدن، تماشای تلویزیون و سینما و کنارهگیری از مظاهر زندگی مدرن در شینجیانگ ظهور کرد. اسلامگرایی افراطی و پان ترکیسم با بهانه دفاع از فرهنگ سنتی، به طور خودسرانه تاریخ قوم اویغور را تحریف و جعل کرد و با قطع ارتباط نزدیک مردم قوم اویغور با ملت چین به تلاش برای ایجاد تفکر پرهیز از تبادلات و نوآوری پرداخت. این جریانها به تدریج مانع پیشرفت و نوآوری در فرهنگ اویغورها شد و روند توسعه سالم فرهنگی مردم این قوم را تخریب کرد. در این میان، بعضی گروهها و افراد نیز با دست زدن به اقدامهای خرابکارانه در کشور، پرچمدار تجزیهطلبان شدند و با هدف تجزیه کشور توطئههایی را رقم زدند که در نهایت مجازاتهای قانونی را برای آنان به همراه داشت.
در این مقاله آمده است: این افراد با بهانههای قومی و مذهبی و با سواستفاده از احساسات مذهبی مردم، به اندیشههای افراطگرایانه و تعصبات مذهبی دامن میزندند. آنها با تکیه بر شعارهای افراطگرایانه مانند "کشتن یک کافر برابر با ده سال ثواب است و کشتگان این راه به بهشت میروند" و تبلیغ «جهاد» و «شهادت» روح بعضی از انسانها را چنان به بند کشیده بودند که میتوانستند بدون لحظهای تردید انسانی دیگر را بکشند. آنها اندیشههای افراطی را برابر با خود دین و مذهب میدانستند و هر کس که به چنین اندیشههای باور نداشت را کافر، خائن به دین خود و انسانی بیارزش میخوانند؛ این گروهها با توهین و تهمت سعی میکردند انسانهای غیرمذهبی و میهنپرستان را منزوی کنند و برخی افراد نیز بودند که در اثر تحریکات آنان قدم در راه جنایت گذاشتند.
در این مقاله آمده است که هدف از آموزش مهارتهای حرفهای در شین جیانگ رهایی مردم اقوام مختلف از اندیشههای افراطگرایانه مذهبی است. در مراکز آموزشی، سطح آشنایی افراد با زبان رسمی کشور و آگاهی آنان نسبت به قانون و مهارتهای حرفهای افزایش پیدا میکند. چنین چیزی علاوه بر سودمند بودن برای مقابله با اندیشههای افراطی مذهبی به توانایی آموزشدیدگان برای هماهنگی با زندگی مدرن و رهایی هر چه سریعتر آنان از چنگال فقر نیز مفید است. در کاشغر، بسیاری زنان روستایی پس از گذراندن دورههای کسب دانش و مهارت فنی، نه تنها توانستند اندیشههای افراطی خود را کنار بگذارند بلکه با استفاده از مهارتهای جدید خود در کارگاههایی روستایی مشغول به کارشدند. آنها بدون نیاز به ترک خانههای خود توانستند کسب درآمد کنند و بعضی از این زنان حتی تبدیل به اصلیترین منبع درآمد خانواده خود شدند. طی سالهای اخیر، زندگی مردم روز به روز بهتر شده و این واقعیت و تغییرات چشمگیر صورت گرفته در شینجیانگ، غیر قابل انکار است.