قرن آسیا نیازمند رقص اژدها و فیل

时事20181226

پل بوگیبیل به طول 94ر4 کیلومتر، طولانیترین پل جاده ای و راه آهنی هند روز سه شنبه 25 سپتامبر به بهره برداری رسید. نارندرا مودی نخست وزیر هند در آئین بهره برداری حضور داشت. به گزارش رسانه های گروهی هند، این تنها پل هند است که طبق استاندارد اروپایی و به مدت 16سال ساخته شده و عمر آن حدود 120 سال خواهد بود. افتتاح این پل بحث سطح توسعۀ اقتصادی چین و هند را دوباره برانگیخته است.

در چین مزاحی هست که می گوید: بعضی هندیها هنوز معتقدند شانگهای 20 سال بعد به پای مومبائی می رسد. این طنز نشان می دهد که هندیهای عادی چندان خبری از توسعۀ چین ندارند. از طرف دیگر بضعی چینیها هم دربارۀ هند غیر از رقص و آواز سینمای بالیوود و غذای کاری، چیز بیشتری نمی دانند.

در حقیقت چین و هند دو همسایه و پرجمیعت ترین کشورهای جهان و پرجمعیت ترین کشورهای در حال رشد هستند. قدمت تبادلات بین دو کشور طبق اسناد تاریخی به بیش از دو هزار سال پیش بر می گردد. مردم دو کشور در جریان کسب استقلال و آزادی ملی از یکدیگر پشتیبانی کرده و مشترکاً بیداری آسیا را پیش رانده اند. اصول پنجگانه همزیستی مسالمت آمیز به ابتکار مشترک چین، هند و میانمار افتخار بزرگی در تاریخ روابط بین المللی تلقی می شود.

با وجود این، امروزه شناخت مردم چین و هند از یکدیگر هنوز محدود است. حادثۀ رویارویی نظامی دونگ لانگ که سال گذشته رخ داد، روابط دو کشور را تیره کرد. ولی خوشبختانه شی جین چینگ رییس جمهور چین و نارندرا مودی نخست وزیر هند با دوراندیشی در آوریل سال جاری در شهر وو هان در دیداری غیر رسمی و تاریخی تصمیم گرفتند برای تحکیم پایۀ مردمی دو طرف و کمک به توسعۀ سالم روابط دو کشور اقدامات بیشتری انجام دهند. بنابراین دو طرف تصمیم به برقراری سازوکار عالیرتبه تبادلات انسانی بین چین و هند گرفتند.

هفتۀ گذشته دو طرف چین و هند در دهلی نو رسما راه اندازی این سازوکار را اعلام کردند. وانگ یی عضو شورای دولتی و وزیر خارجه چین در آئین گشایش گفت: امروز ما رسما این سازوکار را شروع کردیم. این اقدام مهمی در راستای توسعۀ همه جانبه روابط چین و هند محسوب می شود. وزیر خارجۀ هند نیز گفت: راه اندازی سازوکار عالیرتبه تبادلات انسانی مسلماً بستر جدیدی برای تبادلات انسانی دو کشور فراهم کرده و نیروی محرکه جدیدی در روابط و همکاری دو کشور وارد خواهد کرد.

هر دو کشور چین و هند دارای تمدن درخشان و چندین هزار ساله هستند. دو کشور گذشتۀ دیرینی در تبادلات فرهنگی دارند. طی قرون، فن کاغذسازی، ظروف چینی، چای چین به هند، شیوۀ تولید شرک، نجوم، تقویم، معماری و ادب هند نیز به چین راه و گسترش یافته است. رمان افسانه ای معروف چین به نام «سفرنامه غرب» که از ماجرای زندگی شوان زانگ راهب سلسله تانگِ چین، حدود 1300 سال پیش برای به دست آوردن و آموختن آثار بودایی به هند سفر کرد، سرچشمه گرفته است و این داستان نمونه ای از تبادلات فرهنگی چین و هند محسوب می شود.

به راستی دو کشور چین و هند در زمینۀ فرهنگ و ارزشها شباهتها و مشترکات زیادی دارند. برای نمونه، دیدگاه چین مبنی بر «هماهنگی بزرگ زیر طاق آسمان» و «جهان در یک خانواده» شبیه هم است. چین بر جستجوی مشترکات و کنار گذاشتن اختلافات تاکید می کند؛ هند نیز به «وحدت در تنوع» باور دارد.

در چند سال اخیر سینمای هند در چین مورد استقبال و توجه خاص قرار گرفته و مثلاً فیلمی به نام «کشتی بگیر، بابا» مورد پسند تماشاگران چینی قرار گرفته است که یکی از علل آن پذیرش فرهنگی میان مردم دو کشور و شباهت در ارزشها است. به عنوان مثال اهمیت به خانواده و آموزش و باور بر این که موفقیت در نتیجۀ تلاش و کوشش به دست می آید.

در زمینۀ بین المللی نیز چین و هند به عنوان بزرگترین کشورهای در حال توسعه، نظریات و منافع مشترک یا مشابه زیادی دارند. برای مثال در مسائلی مانند مساعدت به تجارت آزاد، جهانی شدن، اصلاح سازمان تجارت جهانی و مقابله با تغییرات اقلیمی، نظریات دو کشور اساساً فرق نمی کند. حتی دیپلماتی به شوخی گفت: سخنگویان چین و هند در صحنه بین المللی می توانند متن سخنرانیهایشان را عوض کنند و هیچ چیزی عوض نشود.

بدون تردید بین چین و هند همچنان چالشهایی وجود دارد. از این رو افزایش تبادلات انسانی با هدایت راهبردی رهبران دو کشور اهمیت زیادی دارد و برای کاهش سوء تفاهم، تقویت اعتماد متقابل و حل مسائل ضروری است.

چندی پیش چین و هند بار دیگر رزمایش نظامی با نام «دست در دست» را برگزار کردند. هند پیش نیازهای روادید برای اتباع چینی را کاهش داد. شرکت هوا وی برای حضور در مناقصۀ نسل پنج هند دعوت شد. چین نیز اقدام به افزایش واردات داروهای هندی کرده تا کسری تجاری هند در برابر چین کاهش یابد.

در حال حاضر مرکز ثقل اقتصادی جهان به طرف شرق جا به جا می شود. مناطق دارای بیشترین نیروی حیاتی و سریعترین رشد اقتصادی در آسیا واقع است. رشد سریع و پیوسته اقتصاد چین و هند تأثیر عمیقی بر مردم گذاشته است. برخی پیشبینی می کنند که قرن بیست و یکم قرن آسیا است. دنگ شیائو پینگ رهبر پیشین چین نیز گفته بود: تنها در صورتی که چین و هند توسعه بیابند، قرن واقعی آسیا به وجود خواهد آمد. وزیر خارجه هند هفته گذشته علنا گفت: مردم در انتظار رهبری چین و هند در آسیا و فرا رسیدن قرن آسیا هستند. روشن است چین و هند باید دست در دست پیش بروند؛ اژدها و فیل با هم به رقص آیند و رقابت نکنند.