پس از پایان جنگ دوم جهانی، روابط بین آمریکا و اروپا شاهد تغییراتی بود. از جنگ سرد تا پس از آن، دو طرف به طور مستمر با هم در تقابل بودهاند. ترامپ پس از روی کار آمدن ، در اقدامات اخیرخود همواره در حال تحقیر و فشار وارد کردن به اروپا بود که این موضوع باعث تشدید شکاف بین دو طرف شده است. با آنکه دو طرف اخیرا امضای توافقنامه همکاری تجاری را اعلام کردهاند اما روابط آنها همچنان در مسیر نزولی است.
در دوره جنگ سرد، اروپا با تضمین امنیتی آمریکا تبدیل به شریک کوچکتر این کشور شد. در پایان دهه 50 قرن گذشته، 6 کشور اروپایی بیدار شده و جنبش یکپارچگی اروپا را برپا کردند و با این اقدام درصدد استقلال خود در حاشیه رقابت دو ابرقدرت آمریکا و شوروی بودند. جامعه مشترک اقتصادی اروپا در ابتدای تأسیس خود اراده و توانایی برای ایفای نقش شایسته در امور بین المللی نداشت و جایگاه هدایتگر آمریکا در ائتلاف کشورهای غربی باثبات بود. این امر باعث شد که کشورهای اتحادیه اروپا در بحران‌های جدی برلین، کوبا و موشکهای میانبرد کنار آمریکا بایستند. اما در آن چند دهه، آمریکا نیز نتوانست برخی اقدامات دو کشور بزرگ اروپایی یعنی فرانسه و آلمان را کنترل کند. فرانسه تحت رهبری شارل دوگل از ناتو خارج شد و به توسعه سلاح هسته ای پرداخت. آلمان نیز تحت رهبری ویلی براندت صدر اعظم این کشور سیاستی جدید را در رابطه با شرق اجرا کرد.
پس از پایان جنگ سرد، جامعه مشترک اقتصادی اروپا به اتحادیه اروپا تبدیل شد و نفوذ جهانی این اتحادیه در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی به سرعت گسترش یافت و به سطح آمریکا رسید، به طوری که اتحادیه اروپا اعلام کرد به یک اتحادیه جهانی هماهنگ با روند جهانی شدن و در نقطه مقابل تجزیه افراطی و "محور و نمونه" در مدیریت جهانی تبدیل خواهد شد. اتحادیه اروپا در بسیاری از مسایل بین المللی ایده چند جانبه گرایی را مراعات کرد و در برخی مسایل مخالف آمریکا بود. در سال 2003، فرانسه تجاوز آمریکا به عراق را مورد انتقاد قرار داد و یک جنگ دیپلماتیک را علیه آمریکا برپا کرد. فرانسه همچنین مخالفت خود با بسیاری سیاست‌های زورگویانه جرج بوش مخالفت کرده و هدف آمریکا از ارائه طرح ایجاد "اتحادیه داوطلبان" را اختلاف انداختن بین کشورهای اروپایی اعلام کرد.
همچنین اروپا خواستار انجام اصلاحات ناتو با توجه به شرایط جدید و افزایش حقوق اروپا شد. اروپا خواستار آن بود که ضمن رویارویی با روسیه، اوضاع امنیتی اروپا را تحت کنترل خود قرار دهد. بنابراین، ناتو اوکراین و گرجستان را به عنوان اعضای جدید پذیرفت و راهبرد امنیتی اروپا را تدوین کرد و در راستای ایجاد امور دفاعی مشترک گام برداشت و در همان حال آمریکا نیز فشارهای خود را به کشورهای اروپا برای افزایش بودجه نظامی ناتو افزایش داد و اقداماتی را برای ممانعت از امور مشترک دفاعی در پیش گرفت.
آمریکا و اروپا در زمینه مذاکرات درباره منطقه آزاد تجاری نیز به نتیجه نرسیدهاند. اروپا همواره از آمریکا به خاطر عدم کنترل مسائل مالی خود و انتقال بحران‌های داخلی این کشور به اروپا انتقاد کرده است. آمریکا نیز از رشد قدرت اقتصادی اروپا نگران است و سعی میکند جلوی رشد اقتصادی این قاره را بگیرد. وقتی که اروپا با بحران بدهی مواجه شد، موسسات رتبهبندی نهادهای اعتباری در آمریکا به سرعت رتبه نهادهای مالی اروپا را پایین آوردند و از طریق مخالفت با کمک صندوق بینالمللی پول به منطقه یورو، ادعای ورشکستگی منطقه یورو و اتحادیه اروپا را مطرح کردند.
با این حال، آمریکا و اروپا همچنان همکاری و همآهنگی با یکدیگر را حفظ کردند. آنها به طور مشترک جنگ کوزوو و حمله به لیبی را فرماندهی کردند. آمریکا و دو کشور بزرگ اتحادیه اروپا از جمله فرانسه و آلمان تبادلات و رایزنی خود را با آمریکا حفظ کردهاند و ناتو نیز همچنان ارتباط نزدیکی با اتحادیه اروپا دارد. اما دو طرف هنوز نتوانستهاند یک مساله را حل کنند: آمریکا خواستار سر خم کردن هم‌پیمانان خود در اتحادیه اروپا در برابر منابع راهبردی این کشور است و در مقابل اتحادیه اروپا نیز منافع و خواستههای خود را دارد و هرگز حاضر به سر خم کردن در برابر آمریکا نمیشود.
امروز سیاست‌های دونالد ترامپ نیز باعث کاهش مداوم روابط دو طرف شده است. با گذشت یک سال از روی کار آمدن ترامپ، کشورهای اروپایی بارها ناراحتی و نا امیدی خود نسبت به آمریکا را ابراز کردهاند.
مهم‌ترین مشکل اروپاییها در این میان لجبازی و حیلهگری سیاسی دونالد ترامپ و قابل اعتماد نبودن آمریکا است. اختلافات اروپا و آمریکا در زمینه‌های امنیتی، مدیریت جهان و حق کنترل اقتصادی، ساختاری است و تحت مدیریت دونالد ترامپ از بین نخواهد رفت.
