شی جین پینگ رییس جمهوری خلق چین 19 ژوئیه (28 تیر) عازم دیدار رسمی از امارات متحده عربی شد. این نخستین دیدار خارجی وی در دور دوم ریاست جمهوری خلق چین و نیز نخستین دیدار رهبر چین از امارات در سی سال اخیر است.
امارات متحده عربی با مساحت 80 هزار کیلومتر مربع در ساحل خلیج فارس واقع و از امکانات حمل و نقل زمینی و دریایی ایده آلی برخوردار است و شهر دبی آن کشور نیز مرکز حمل و نقل هواپیمایی و توزیع انواع کالا است. امارات از منابع نفتی و گازی فراوانی برخوردار است و میزان ذخیرۀ اکتشاف شدۀ نفت و گاز آن در رده های ششم و پنجم جهان قرار دارد. سرانه ارزش تولید ناخالص امارات در سال 2017 نیز از 40 هزار دلار فراتر می رود که طبق برنامه آن کشور برای توسعه ملی، امارات تا سال 2021 یعنی پنجاهمین سالگردش، به یکی از توسعه یافته ترین کشورهای دنیا تبدیل خواهد شد.
چین و امارات در سال 2012 روابط همکاری راهبردی ایجاد کردند. امارات نخستین کشور ساحل خلیج فارس است که این نوع رابطه را با چین ایجاد کرده است. در پی ایجاد رابطۀ همکاری راهبردی، دو کشور همکاری در زمینه های مختلف را تقویت کردند و پروژه های بیشتری از گذشته بر پایۀ همکاری به اجرا گذاشته شد. با پیشنهاد طرح کمربند و جاده، همکاری چین و کشورهای خاورمیانه در زمینۀ نفت و گاز توسعه چشمگیری پیدا کرد. در سال 2017، سهم 12 درصد از حق بهره برداری بلوک نفتی زمینی ابوظبی به یکی از شرکتهای چینی اختصاص داده شد. لازم به ذکر است این نخستین بار در خاورمیانه است که چین به نوعی همکاری بالادست زنجیره صنایع نفتی دسترسی پیدا می کرد. تا مارس امسال نیز امارات در اقدامی مشابه سهم 10 درصد از حق بهره برداری دو بلوک نفتی دریایی ابوظبی را به شرکت چینی اختصاص داد. همکاری دو کشور در زمینۀ انرژی الگوی تعمیق همکاری چین با کشورهای خاورمیانه به شمار می رود.
به علاوه، همکاری چین و امارات در زمینۀ زیرساخت، مخابرات، امور مالی و فرهنگی نیز پیوسته تعمیق یافته است. مخصوصا در سال 2013 پس از اعلام پیشنهاد طرح کمربند و جاده توسط شی جین پینگ رییس جمهوری خلق چین، ولیعهد امارات به آن واکنش مثبتی نشان داده و آن را مورد ارزیابی مثبت قرار داد. این قابل پیشبینی است که روابط دوجانبه در پی انجام دیدار فعلی شی جین پینگ از امارات به سطوح بالاتری ارتقاء خواهد یافت.
از زاویه بازتر می توان مشاهده کرد تقویت همکاری چین و امارات نوعی نمونه سازی همکاری کمربند و جاده در خاورمیانه است. در چارچوب برنامه کمربند و جاده، خاورمیانه در مرکز و تقاطع مسیرها قرار دارد و دوست طبیعی و مهمی برای همکاری است. فعلا چین بزرگترین شریک تجاری 9 کشور عرب است و کشورهای عرب نیز مهمترین منبع تامین نفت خام مورد نیاز چین و هفتمین شریک تجاری چین و بازار مهم چین برای پیمانکاری پروژه و سرمایه گذاری است.
طبق آمار، از سال 1978 به این سو حجم تجارت کالای چین با کشورهای خاورمیانه به نرخ 19.7 درصد در سال رو به افزایش گذاشته است که نرخ رشد آن آشکارا بیش از میانگین رشد تجارت خارجی است. در حال حاضر، 70 درصد انرژی وارداتی چین از 6 کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس تامین می شود. بازار عظیم خاورمیانه و توان مصرف قدرتمند آنجا نیز فرصتهای ارزشمندی برای توسعه چین به ارمغان آورده طوری که بین سالهای 2000 تا 2012 صادرات کالای چین به کشورهای ساحلی خلیج فارس به نرخ 23 درصد در سال رشد کرده است.
رییس جمهور شی جین پینگ در سال 2014 در ششمین نشست وزیران انجمن همکاری چین – عرب گفته بود طرح کمربند و جاده برای چین و کشورهای عرب راه همکاری برد – برد است. او مطرح کرد زمینه انرژی، باید زمینه اصلی همکاری چین - عرب تعیین شود و به ازاء آن، در زمینۀ ساخت تاسیسات زیربنایی، تجارت و تسهیل سرمایه گذاری نیز همکاریهایی انجام شود و تلاش شود همکاری در زمینه های انرژی هسته ای، فضاپیمایی و انرژی نوین نیز آغاز شود.
برای کشورهای خاورمیانه، کمربند و جاده فرصتی تاریخی و غیرقابل گذشت برای توسعه به شمار می رود. در طول تاریخ می توان دید امپراطوری عرب و عثمانی در جاده باستانی ابریشم متکی بر نقش واسطه ها بودند. امروز نیز پس از طرح کمربند و جاده، کشورهای عرب آن را فرصتی ارزشمند برای رستاخیز خود می دانند. همکاری چین و کشورهای عرب در چارچوب کمربند و جاده، آینده ای بسیار روشن دارد.
