مستند رادیویی «دهکده لیانگ‎جیا‎هه» - بخش پنجم

وو هویی 14 ساله با لباسهای ژنده و اندام کوچک در بیرون غار ایستاده بود. او فقط یک سال کوچکتر از شی جین پینگ و دانش آموزش دبیرستان دهکده لیانگ جیائو هه بود.

زمستان بود. داخل غار مثل غار یخی شده بود. جوانان از وو هویی که بیرون غار ایستاده پرسیدند، گرم کردن تخت خواب با سوزاندن هیزم را بلدی؟ وو هویی جواب داد: البته.

از این به بعد، وو هویی مهمان غار جوانان بود و هر روز به دیدن آنان می آمد. جوانان لهجه محلی را نمی فهمیدند و وو هویی به عنوان مترجم اعتماد به نفس زیادی از نقش و کمک خود پیدا کرده بود. او غیر از این که شیفتۀ شنیدن صحبت جوانان بود، بیشتر به کتابهای آنان علاقه داشت.

غار که شی جین پینگ زندگی کرد

اولین کتابی که وو هویی از شی جین پینگ به امانت گرفت، کتاب «یک صد هزار پرش» بود. این کتاب درِ آشنایی با جهان را برای وو هویی باز کرد. وی هر روز شیفتۀ خواندن این کتاب بود و آنقدر شگفت زده بود که کتاب را همیشه همراه داشت.

او پس از تمام کردن این کتاب، از شی جین پینگ سه کتاب دیگر از جمله «مادر» را قرض گرفت. وی از این گروه جوانانی که به روستایشان آمده بودند، صداقت، نرمش و واقع بینی آموخت.

وو هویی تحت تاثیرات شی جین پینگ شیفته مطالعه شد و به تدریج عزم راسخش برای ورود به دانشگاه روز به روز قطعی تر شد.

وو هویی در سال 1973 میلادی همراه با شی جین پینگ در کنکور شرکت کرد و در دانشکده تربیت معلم ین ان پذیرفته شد. هنگامی که وو هویی خانه خود را ترک کرد و به دانشکده رفت، شی جین پینگ به او کوپن خرید برنج به میزان 15کیلو هدیه داد و یک کت را که وانگ یان شنگ جوان دیگری هنگام ترک دهکده لیانگ جیائو هه باقی گذاشته بود، به او داد. شی جین پینگ به او گفت: این کت را بپوش. می توانی آن را در دانشکده بپوشی و هم می توانی از آن به عنوان پتو استفاده کنی.

محلی که شی جین پینگ زندگی کرد

وو هویی پس از فارغ التحصیل شدن در دفتر تحقیقات آموزش روستای ین چوان، مدرسه یو جیوئو، اداره آموزش و پرورش روستای یونگ پینگ و مدرسه یونگ پینگ کار کرد. سخت کوشی او مورد ستایش قرار گرفت و تحت تلاش او، مدرسه یو جیوئو پیشگام مدارس محلی شد و نیروهای اجتماعی را به مشارکت در بهبود شرایط آموزشی تشویق کرد و در نتیجۀ تلاشهایش، چهرۀ مدرسه یونگ پینگ کاملا تغییر کرد. او هر جا که می رود به خودش می گوید: کمتر حرف بزن و بیشتر کار کن.

وو هویی در سال 2014 میلادی قبل از بازنشستگی به تنهایی به مدرسه رفت و می خواست هر گوشه از مدرسه را ببیند و دلش نمی خواست آنجا را ترک کند. عمر انسان نباید طوری سپری شود که هنگام مرور گذشته به خاطر بیهوده گذراندن زندگی احساس پشیمانی یا به خاطر ناکامی احساس شرمندگی دست دهد. وو هویی فکر می کند که نفسش را شرمنده نکرده است.

ولی شی جین پینگ که همراه با وو هویی در کنکو شرکت کرده بود، به دلیل موقعیت طبقاتی خانوادگیش، توسط دانشگاه چین هوا پذیرفته نشد.

پس از دو سال و در سال 1975 میلادی، دانشگاه چین هوا دو سهمیه ورودی به شهر ین ان اختصاص داد. شی جین پینگ فرصت شرکت در کنکور پیدا کرد و این بار با موفقیت وارد دانشگاه چین هوا شد.

شی جین پینگ همزمان با نزدیک شدن روز ورود به دانشگاه مشغول کار در روستا بود. او باید نامزد دبیر کمیته حزب کمونیست را که جانشینش می شد، معرفی می کرد.

سویی وایی، نام کوچک شی چون یانگ است. او به خاطر کارهای واقعبینانه اش مورد تحسین شی جین پینگ قرار داشت؛ بنابراین شی جین پینگ او را به عنوان جایگزین خود معرفی کرد. چند روز بعد، شی جین پینگ با برگزاری نشست اعضای حزب کمونیست گفت، من به زودی اینجا را ترک می کنم، ما باید دبیر جدید را انتخاب کنیم. من سویی وایی را معرفی می کنم. سرانجام سویی وایی به عنوان دبیر جدید انتخاب شد. وی پس از انتخاب شدن گفت: موفقیت من، به دلیل خود من نیست، بلکه روستاییان به شی جین پینگ اعتماد کامل دارند. او من را معرفی کرده و همه به من رای موافق دادند.

او هنگام مرور کارهایی که هرگز فراموش نخواهد کرد، گفت: هنگامی که شی جین پینگ تازه به عنوان دبیر کمیته حزبی ما انتخاب شد، تیم ما مقداری محمولۀ کمکی دریافت کرد و ما دربارۀ چگونگی توزیع این محموله ها اختلافات جدی داشتیم. شی جین پینگ که با سختی زندگی ما آشنا بود، گفت: ما الان به هر خانواری سر می زنیم و می بینیم و بعد تصمیمگیری می کنیم.

از ساعت ده شب تا ساعت پنج بامداد، شی جین پینگ در راس گروه ما به تمام خانواده ها سر زد و ما از وضعیت زندگی آنان اطلاع پیدا کردیم. قرار شد هر خانواده که کمترین غلات را داشت، بیشترین محمولۀ کمکی را دریافت کند. کسی با این روش مخالفت نکرد.

این کار برای سویی وایی فراموش نشدنی است. او می گوید: این روش سریع و قطعی کار باعث شد کسی نتواند فرصت طلبی کند. همه انگیزه های خودخواهانه دارند و اگر آدم عادلانه کار نکند، مردم دیگر به او اعتماد نمی کنند. روش حل مسئله باید مورد پذیرش مردم قرار داشته باشد.

عکس جمعی که برای یادبود ورود شی جین پینگ به دانشگاه گرفته شد 

7 اکتبر سال 1975 میلادی روزی بود که شی جین پینگ دهکدۀ لیانگ جیاهه را ترک کرد. بامداد همین روز، هنگامی که او در غار خود را باز می کرد، دید که تمام مردم اعم از بزرگ و کوچک و جوان و پیر همه برای خداحافظی با او آمده اند. آنها در دست عناب و برنج داشتند. شی جین پینگ با دیدن این صحنه گریه کرد. آن روز هیچ کدام از مردم دهکده سر کار نرفتند و صف کشیده بودند تا شین جین پینگ را تا پنج کیلومتری دهکده بدرقه کنند.

چند سال بعد، هنگامی که شی جین پینگ زندگی خود در این دهکده را مرور می کرد، گفت: به نظر من دهکده لیانگ جیاهه، نقطه عطفی در زندگی من بود. در زمین بودن و زندگی در میان مردم، احساس آرامش و سرشاری از نیرو به من دست می دهد. فلات شمال شان شی، ریشۀ من است. عزم راسخ تزلزل ناپذیر من در اینجا پرورش یافت و باید در خدمت مردم باشم. هر چند من این دهکده را ترک کرده ام ، ولی قلبم در اینجا با مردم باقی است.

شی جین پینگ به دهکده لیان جیا هه بر گرفت

13 فوریه سال 2015 میلادی، شی جین پینگ به دیدن مردم دهکده لیانگ جیائو هه رفت. او شنید که سیبستانی در کوه وجود دارد و خواست از آن بازدید کند. درختهای سیب این سیبستان به مساحت 667 متر مربع غیر از هزینه انسانی، هزینه دارو و کود حدود یک هزار اصله بود و درختهای سیب پس از 5 سال قابل بارآوری می شدند که سالانه چند هزار یوان درآمد دارد. اگر برداشت خوب باشد، درآمد آن به 20 هزار یوان می رسد. شی جین پینگ پس از شنیدن توضیحات شی چون یانگ در این باره لبخندی زد و گفت: به نظر می رسد سویی وایی حالا می تواند مردم را رهبری کند و صنایع را توسعه دهد.

پس از سال 2014 میلادی، شمار مسافرانی که به دهکده لیانگ جیاهه می روند، روز به روز بیشتر می شود. دهکده لیانگ جیاهه اقدام به توسعه صنایع گردشگری فرهنگی کرد. 1 مه سال 2015 میلادی، شرکت با مسوولیت محدود توسعه گردشگری فرهنگی روستایی در دهکده لیانگ جیاهه تاسیس شد. شی چون یانگ افراد حرفه ای استخدام کرد و اساسنامه ای برای شرکت تنظیم کردند و نظام مدیریتی کاملی ایجاد کرده و مردم دهکده کارمندان شرکت را تشکیل دادند و اشتغال 60 درصد روستایان در نزدیکی محل زندگیشان محقق شد. زمانه پیش می رود ولی توسعه در چین پایان نمی یابد.