ثروتمند شدن کشاورزان منطقه شین جیان، از طریق توسعه «اقتصاد خانگی»

در شهرستان شوله، منطقه خودمختار ملیت اویغور شین جیان واقع در غرب چین، خانه ای با یک حیاط حدود 300 متر مربع وجود دارد. در زیرسایبانی که در جنوب غربی حیاط قرار دارد، خربزه کاشته شده و در گوشه شمال غربی حیاط، محوطه ای بزرگ مخصوص پرورش گوسفند، خروس و پرستو قرار گرفته است. محلی که بی شباهت به یک باغ وحش کوچک نیست. قسمت شرقی حیاط، خانه ای ضد زلزله قرار دارد که سال گذشته به کمک دولت بنا شده است.

خانم «پاتان مو عزیز» که امسال 82 ساله شده است، در حیاط خانۀ خود در حال استراحت است . او به خبرنگار می گوید:«در ابتدا که سایبان و پرورشگاه را احداث می کردیم من از اینکه در کار کشت و پرورش دام و طیور مهارتی نداشتم، بسیار نگران بودم. اما به کمک متخصصان کشاورزی و دامداری و کادرهای هدایت کنندۀ محلی، مهارت های لازم را به دست آوردم.»

شایان ذکر است که در حیاط خانۀ خانم عزیز، چاهی حفر شده است که آبیاری را بسیار آسان کرده است. همچنین در سایبان کشت، تجهیزاتی برای تولید گاز وجود دارد که متان تولیدی برای سوخت روزانه را فراهم می کند و باقی ماندۀ تولیدات متان نیز کود مناسبی برای گیاهان می شود. خانم عزیز در این باره می گوید:«گاز متان برای زندگی من بسیار مفید است. مثلا من از آن برای گرم کردن آب و آشپزی استفاده می کنم.»

او می افزاید:«کادرهای هدایت کنندۀ دهکده هر روز به منزل من سر می زنند و ضمن احوالپرسی، از مشکلات زندگی ام مطلع می شوند. متخصصان کشاورزی و دامداری هم هرچند وقت یک بار می آیند و به ما کمک می کنند.»

آقای «جوئو جیان چی» یکی از مقامات شهرستان «شوله» در مصاحبه با خبرنگار می گوید:«خانه و حیاط خانم عزیز، الگویی از «اقتصاد خانگی» است که با حمایت و کمک دولت ساخته شده است. این نوعی اقتصاد با کارآیی عالی و بازده خوب و دوست محیط زیست است. با توسعۀ اقتصادی خانگی، کشاورزان محلی، حتی بدون بیرون رفتن از خانه می توانند سالانه حدود 30 هزار یوان درآمد داشته باشند.

آقای جوئو در این باره می گوید:«اجرای این طرح از یکی - دو سال پیش آغاز شده است. با توسعۀ اقتصاد خانگی، هر خانواده سالانه دستکم 30 هزار یوان درآمد کسب می کند.»

همسر خانم پاتان موعزیز، 25 سال پیش درگذشته است، دخترش نیز در شهری دیگر زندگی می کند. خانم عزیز که در سال های اخیر به تنهایی زندگی می کرد به خبرنگارمی گوید:

«در گذشته گندم و پنبه کشت می کردم که چندان درآمد نداشت. اما اکنون زندگی ام نسبت به گذشته تا اندازه زیادی ارتقا یافته است.» او می گوید:«در چند سال گذشته به علت آنکه نیروی کار دیگری نداشته و به تنهایی زندگی می کردم، فقط معاش زندگی خودم تأمین می شد و پس اندازی نداشتم. اما اکنون سطح زندگی من تا اندازه زیادی بهبود یافته است. سبزیجات مصرفی خود را تهیه می کنم و هر چیز می خواهم می خرم.»

خانم «گولباها هوسهور» رییس دهکده متبوع خانم عزیز، در گفتگو با خبرنگار گفت که پس از اجرای برنامه کمک یک استان و یا شهر تابع، مرکز به یک ناحیه شین جیان، زندگی مردم این دهکنده بسیار بهبود یافته است. می گوید:

«در زمان اجرای اقتصاد برنامه، روستاییان با کاشتن پنبه و گندم درآمد چندانی نداشته و در کشت و کار فعال نبودند. اما اکنون آنها سبزیجات گوناگون و میوه هایی مانند هندوانه و خربزه کاشته و محصولات خود را به شهر انتقال داده و می فروشند. با این روش درآمد آنها تا اندازه زیادی افزایش یافته است.»

خانم پاتان مو عزیز می گوید:«تنها در سال گذشته با فروش گوجه فرنگی، بیش از 6000 یوان درآمد حاصل کردم.»

خانم عزیز، به غیر از حیاط اطراف خانۀ خود، چهار مو (هر مو برابر با پانزده هکتار است) مزرعه دارد که از میان آنها یک مو پنبه و 3 موی دیگر گندم کاشته است. خانم پاتان مو عزیز در این باره به خبرنگار می گوید:

«اکنون بسیار مشغولم، اما خوشحالم. با آنکه برخی کارهای سنگین را نمی توانم انجام بدهم، در عوض برای انجام آنها کارگرانی استخدام می کنم. مثل شخم زدن و برداشت گندم.»

خانم «گول باها هوسهور رییس دهکده می گوید:«به دنبال افزایش درآمد و بهبود زندگی روستاییان، زندگی آنها نیز غنی تر و متنوع تر شده است. بسیاری از آنها به بسکتبال، تنیس روی میز و کتاب خوانی علاقه پیدا کرده اند.»

او می افزاید:«در گذشته دهکده ما بسیار فقیر بود و تأسیسات شایانی احداث نشده بود. اما با اجرای پروژه های کمک به شین جیان در سازندگی، دهکده ما تغییرات بسیار بزرگی پیدا کرده است. اکنون ما درصدد هستیم که یک محل برگزاری فعالیت های ورزشی و فرهنگی احداث کنیم. اطمینان دارم در آینده زندگی بهتری خواهیم داشت.»