یگانه امپراطور چین که زد بود

در دوره دودمان تانگ امپرطوری بود به نام او زه تیان. او زه تیان بانوئی برجسته و لایق بود و در طول پنجاه سال حکومت وی چین باگامهای بلندی به پیش رفت.

او زه تیان ابتدا ملکه بود. چون امپرطور مرد فرزندش که سمت و لیعهدی داشت هنوز خرد سال بود، لذا او زه تیان اداره امور دولتی را به ست گرفت و در سال 690 بنابر درخواست وزرا امپرطور شد.

شاید مهمترین اقدامات سیاسی او زه تیان انتخاب کارمندان شایسته و لایق برای دولت باشد. قبل از حکومت وی ماموران دولت فقط از میان اشراف انتخاب می شدند، ولی وی هرمان داد که ظرف برنزی بزرگی بسازند و در محلی پر رفت و آمد بگذارند تا هر کس بخواهد برای دولت خدمت کند و مامور شود و حائز شرایط باشد شرح حال خود را بنویسد و در آن ظرف بیندازد و منتظر انتخاب شدن بماند. بدین وسیله افراد برجسته را از میان مردم معمولی بیرون کشید و به کار گمارد تا استعدادشان بیهوده تباه نشود.

برای اینکه افراد برجسته جلب کار شوند او زه تیان متعرض موافق یامخالف بودن انتخاب شونده با امپرطور نمی شد و به پیروی از این عقیده بود که نوشته اند مردی به نام «او بین وانگ»، چون او زه تیان به امپرطوری انتخاب شد طی نامه سرگشاده ای سخت به وی حمله کرد.

او زه تیان چون آن نامه را خواند استعداد و قدرت بیان نویسنده اش را پسندید و چندی بعد از مسئوولین انتخاب مامور دولتی پرسید چرا نویسنده آن نامه را که استعداد فوق العاده دارد به خدمت دربار درنیاورده اند.