حکایتی درباره دیوار چین

کمتر کسی است در جهان که نام دیوار چین را نشنیده باشد که بین مغولستان و چین به معنی اخص ممتد است. این دیوار بزرگ بیش از دو هزار سال عمر کرده است و بیش از 6000 کیلومتر طول دارد. بلندی آن قسمت دیوار که در شمال پکن بناشده است 5/8 متر و در نقاط دیگر از 4 تا 15 متر است و قطر دیوار 5/6 تا 5/7 متر می باشد و در فواصل برجها دارد. تصور نکنید دیوار چین یک دیوار متصل به هم و کاملا ممتد از شرق به غرب است، در واقع می توان گفت دیوارهای دراز و کوتاه در هم و برهم است. چون هر دودمان پس از روی کار آمدن دیوارهایی می ساختند از این روی دیوار چین شامل دیوارهای متعدد جداگانه شده است. ابتدای دیوار در مشرق شانهای گوان و انتهای غربی آن در گانسو ست. چهار دردوازه مهم آن: شانهای گوان؛ نا نکو؛ ین من(در شانسی) و جیایو گوان(در گانسو) است. ساختن دیوار در قرن سوم قبل از ملادی در عهد امپراطور «شی هوانگ تی» از سلسله "سلاطین چین" شروع شد و دامنه کار دیوار سازی در طی سلطنت آن دودمان بسیار وسیع گردید. یک میلیون نفر برای این کار بسیج شده بودند و چون شرایط کار بسیار سخت بود گروه کثیری از کارگران می رفتند و برنمی گشتند. کسانیکه در محل ساختمان می مردند جسدشان را لای دیوار می گذاشتند.

اکنون در انتهای شرقی این دیوار یعنی در «شان های گوان» معبدی وجود دارد که می گویند برای بانوئی به اسم «مون جیان نو» ساخته شده است.

«مون جیان نو» دختری بود که با جوانی از مردم دهکده خود ازدواج کرده بود. چند روز پس از ازدواج شوهر را رای دیوارسازی بردند. چند سالی از رفتن او گذشت و هیچ خبری از او نرسید. «مون جیان نو» که پیوسته نگران سرنوشت شوهر خود بود عاقبت تصمیم گرفت شخصأ برود و از وی سراغی بگیرد و او را بیابد. روزی عازم محل کار او شد پس از طی مسافت بسیار سرانجام به محل کار شوهر رسید، ولی شوهر خود را پیدا نکرد. همکارانش به او گفتند خیلی اختمال دارد که شوهرش مرده باشد و جسد او را هم لای دیوار گذارده باشند.

مون جیان نو این خبر از که شنید بسیار غمگین گردید و همانجا ماند و روزها و شبها زیر آن قسمت دیوار می نشست و گریه می کرد.

شبی در اثنا گریستن، آواز مهیبی شنید سرش را بلند کرد دید دیوار شکاف برداشته است، در داخل شکاف جسد شوهر خود را تشخیص داد، آخر لباس را که شوهرش برتن داشت خوب می شناخت.

«مون جیان نو» بیدرنگ خود را روی جسد شوهر خود افکند و دیگر بیرون نیامد.

اکنون این حکایت اسفناک همچنان در میان مردم چین برسر زبانهاست و سرزنشی از بیداد و ستم گذشتگان دارد.