شعری از سعدی

تو را نادیدن ما غم نباشد

که در خیلت به از ما کم نباشد

من از دست تو در عالم نهم روی

ولیکن چون تو در عالم نباشد

عجب گر در چمن بر پای خیزی

که سرو راست پیشت خم نباشد

مبادا در جهان دلتنگ،رویی

که رویت بیند و خرم نباشد

من اول روز دانستم که این عهد

که با من می کنی،محکم نباشد

که دانستم که هرگز سازگاری

پری را بابنی آدم نباشد

مکن یارا،دلم مجروح مگذار

که هیچم در جهان مرهم نباشد

بیا تا جان شیرین در تو ریزم

که بخل و دوستی با هم نباشد

نخواهم بی تو یک دم زندگانی

که طیب عشق بی همدم نباشد

نظر گویند سعدی با که داری

که غم با یار گفتن غم نباشد

حدیث دوست با دشمن نگویم

که هرگز مدعی محرم نباشد