کودک

اتوبوس مسافربری به راه خود ادامه می داد. همه مسافران از خستگی خوابشان برده بود. مرد بلند شد و به سمت صندلی های جلو رفت، چشمش به پسر جوانی افتاد که کیفی همراهش بود.

از سر و لباس پسر جوان فهمید که آدم ثروتمندی است. وقتی از کنار او رد می شد، به عمد چند بار خود را به پسر زد. وقتی هیچ واکنشی ندید، فهمید که در خواب عمیقی است. اتوبوس تکان می خورد و کیف پسر هم در حال افتادن بود.

مرد با احتیاط کیف پسر را گرفت و به کافی بود کمی آن را بکشد تا آن را برباید. چند دقیقه پیش هم به راننده اطلاع داده بود که در ایستگاه بعدی پیاده خواهد شد.

بار دیگر به اطرافش نگاه کرد. هیچ کس حواسش به او نبود. به خودش گفت برو جلو. اما در این موقع، چشمش به آخرین ردیف اتوبوس افتاد. زن میانسالی کودکی را در بغلش گرفته بود. اما خوابیده بود و دست هایش شل شده بود. بچه که تازه از خواب بیدار شده بود تا تعجب و معصومانه به دنیای اطراف نگاه می کرد.

اتوبوس همچنان به راهش ادامه می داد و وقت مرد کم بود. مرد سرش را برگرداند و کم مانده بود که کیف پسر جوان را بدزدد.

بی اختیار دوباره نگاهش را به سمت بچه انداخت. کودک به خوشحالی دست و مامایش را تکان می داد و نصف بدنش کاملا از روی پاهای مادرش خارج شده بود و زن هنوز خواب بود.

فکری کرد اما سرش را تکان داد و به خودش گفت: کار احمقانه نکن. چیزی نمانده که موفق بشوی.

کیف را به سمت خودش کشید.

در این حال بدن کودک کاملا رها شده بود و چیزی نمانده بود که روی کف اتوبوش بیفتد.

مرد نتوانست خودش را کنترل کند و بار دیگر به کودک نگاه کرد. کودک هم به او نگاه کرد و با لبخند معصومانه ای آغوشش را باز کرد.

مرد در یک ان به یاد بچه های خودش افتاد که به شدت بیمار بودند و به خاطر هزینه سنگین درمانشان در گوشه خانه مانده بودند و او هم به خاطر آنها مجبور به دزدی شده بود.

دلش گرفت و دستانش سست شد. کیف را رها کرد. کودک همچنان تکان می خورد و چیزی نمانده بود که از روی پاهای مادرش بیفتد. مرد به سرعت به انتهای اتوبوش دوید و بچه را در بغلش گرفت.

مادر کودک از خواب پرید و با دیدن صحنه متوجه شد چه اتفاقی افتاده است. هزار بار از مرد تشکر کرد. مرد جوابی نداد و فقط لبخند زد.

صدای آنها مسافران را از خواب بیدار کرد. پسر جوان هم بیدار شد و کیفش را محکم تر بغل کرد.

مرد به پسر نگاه و در دل تبسم کرد.