پاسخ یک پسر

در برنامه رنگین کمان این ساعت، دو داستان کوچک و جالب با عنوان «پاسخ یک پسر» و «فاصله خارپشت ها» برای شما آماده کرده ایم که تقدیم می کنیم.

«پاسخ یک پسر»

یک روزنامۀ انگلستان مسابقه ای با جایزه بسیار ویژه طرح کرده بود. سئوال این مسابقه این بود. سه دانشمند بسیار مشهور با یک بالون هوای گرم سفر می کنند. کار این سه دانشمند چنان مهم است که سرنوشت آنها در سرنوشت جهان تاثیر فراوانی دارد.

دانشمند اول کارشناس حفظ محیط زیست است. تحلیل های او جان مردم زیادی را از مشکلات به وجود آمده از آلودگی محیط زیست که گاه به قیمت جان انسان ها تمام می شود، نجات می دهد.

دانشمند دوم کارشناس انرژی هسته ای بود. او مسئول جلوگیری از بروز جنگ هسته ای در جهان است. می توان گفت کار او کرۀ زمین را از نابود شدن نجات می دهد.

دانشمند سوم کارشناس خوراک و تغذیه است. او می تواند با دانش خاص خود در زمین های بایر گیاه و غلات لازم برای مواد غذایی کشت کند و رشد دهد. در نتیجه میلیون ها انسان از خطر قحطی نجات می یابند.

اما بالون هوای گرم ناگهان سوراخ می شود و ارتفاع آن به سرعت کم می شود. در این شرایط برای کم شدن وزن سبد بالون و سقوط نکردن بالون، فقط یک گزینه وجود دارد و آن این است که یک نفر باید برای نجات دو نفر دیگر فداکاری کرده و به بیرون بپرد. به این ترتیب دست کم دو نفر از آنها نجات پیدا می کنند. سؤال این است که کدام دانشمند باید به بیرون بپرد؟

پس از انتشار سؤال این مسابقه، مردم برای رسیدن به جایزۀ ویژۀ آن پاسخ های خود را فرستادند. آنها در نامه هایشان با طرح پیشنهادها و جواب های خود، توضیحات طولانی هم دربارۀ دلایل و درستی گزینۀ خود داده بودند.

در نهایت نتیجه و جواب مسابقه منتشر شد و یک پسر بچه برنده اعلام شد. پاسخ او به سوال این بود: باید چاق ترین دانشمند بیرون بپرد.

گاه، صحیح ترین پاسخ برای یک سؤال پیچیده، لزوماً پیچیده نیست و ممکن است بسیار ساده باشد.

«فاصله خارپشت ها»

دو خارپشت به خاطر هوای سرد در کنار هم خوابیدند. اما هر یک با خارهای خود، دیگری را آزار می داد. به این دلیل از هم فاصله می گرفتند؛ اما پس از مدتی دوباره به دلیل سرد بودن هوا به هم نزدیک می شدند و یکدیگر را زخمی می کردند. بعد از چند بار تکرار شدن این روند، دو خارپشت فاصله مناسب را پیدا کردند که هم نزدیک ترین فاصله به یکدیگر بود و هم یکدیگر را با خارهایشان زخمی نمی کردند.

این مثال به اصل «فاصلۀ خارپشت ها» معروف است و دربارۀ «فاصله طرز فکر مردم» استفاده می شود. وقتی مردم هم با دیگران تماس می گیرند، به یک فاصله ایمنی طرز فکر نیاز پیدا می کنند تا بتوانند هم به یکدیگر کمک کنند و هم از زخمی کردن و آزار دادن یکدیگر پرهیز کنند. نظر شما چیست؟