خانم «منگ وان جو» مدیر مالی شرکت هواوی که کانادا را با هواپیمای چارتر دولت چین به مقصد سرزمین مادری اش ترک کرده، در طول پروازش، دلتنگی برای وطنش را در قالب جملات زیر به رشته تحریر در‌ آورده است.

«من در این لحظه و بعد از سه سال دوری، در حال پرواز بر فراز قطب شمال و حرکت به سوی آغوش سرزمین مادری ام هستم. اینکه احساس می کنم لحظه به لحظه به زادگاهم نزدیک تر می شوم، باعث می شود قطرات اشک چشمانم را تیره و تار کند. سرزمین مادری ما تحت رهبری حزب کمونیست چین در حال حرکت به سمت رفاه است و بدون وجود یک سرزمین مادری قوی و پر قدرت، آزادی امروزم را نداشتم.

در طول هزار و 28 روز گذشته، نمی دانستم که به کجا باید برگردم. کسانی که گریه در نیمه های شب را تجربه نکرده اند به اندازه کافی زندگی را درک نکرده اند. آن لحظه هایی که مکررا در خواب از پرتگاه به پائین پرت می شدم و مجددا خود را در دل تاریک شب می دیدم و بی خواب می گشتم را فراموش نخواهم کرد.

مواجه با برخی طوفان ها و امواج در زندگی اجتناب ناپذیر است و شما فقط می توانید در مواجه مستقیم با آنها، فاصله بگیرید؛ اما برخی از این طوفان ها و موج ها از راه می رسند و بعد از تمامی فراز و نشیب ها لنگر می اندازند! دویدن های بیشمار، زمین خوردن های بیشمار! فقط با اینهاست که احساس می کنم قوی تر شده ام. یادآوری فراق های بیشمار است که اشک را مهمان چشمانم می کند.

ما برای صلح دعا می کنیم. خوشبختانه ما در عصری مسالمت آمیز متولد شده ایم. ما عظمت را تحسین می کنیم. با ارزش ترین چیز این است که ما در یک کشور بزرگ به دنیا آمده ایم و در عصر اصلاحات و گشایش بزرگ شده ایم. من شخصا عظمت و بزرگی چین و مردم آن تحت رهبری حزب کمونیست چین را شاهد بوده ام و آن را تجربه کرده ام.

تمامی هموطنان من دهه هاست که برای رفاه و قدرت سرزمین مادری شان سخت تلاش کرده اند؛ مردم به سمت تحقق رفاه مشترک گام بر می دارند تا سهم عظیم خود در برقراری صلح و توسعه جهان را ایفا کنند.

از تو ای سرزمین مادری عزیزم، ای حزب و دولت چین! ممنونم! این رنگ قرمز درخشان چین است که آتش ایمان را در قلب من شعله ور می سازد و تاریک ترین لحظه های زندگی ام را روشنایی می بخشد و مرا به سمت سفر طولانی به سمت خانه ام هدایت می کند. از تمام اعضای خانواده عزیزم بابت همراهی با من در تجربه طوفان ها و باران ها و غم ها و شادی ها ممنونم. این همراهی از فاصله دور شما بود که به عبور من از سختی ها کمک کرد. این پشتیبانی خاموش شما از من بود که مرا از سختی ها عبور داد. از دوستان عزیزم بابت مبارزه دوشادوش با من در تمام لحظات قدرت و استیصالم سپاسگزارم. از همکاران عزیزم ممنونم. اگرچه مدت های طولانی است که از هم جدا شده ایم، اما تشویق صادقانه شما و پشت کار ادامه دارتان به ما این فرصت را داد تا در عبور از طوفان ها و سختی ها همگی در یک قایق باقی بمانیم. از همه شما که مراقب من بودید، ممنونم. حتی اگر ملاقاتی بین ما رخ نداده باشد، محبت و احترام و دعای خیر عمیق شما، مانند یک رنگین کمان، آسمان زندگی من در عبور از این جاده ناهموار را رنگارنگ کرد!

دیگر بخش غالب رؤیای نیمه شب من ماه درخشانی است که در قلبم می تابد. وطن، تنها مقصد روح من در تمام دقیقه ها و ثانیه هایی بود که در طول سه سال دوری در کشور دیگری سپری کردم!

عبور از پائیز ونکوور نیاز به پوشیدن لباس های زمستانی دارد اما در این لحظه، پائیز سرزمین مادری ام در حالی فرا می رسد که آسمان صاف است و خورشید گرم می تابد. چشم انتظار فرا رسیدن سالی خوب و لذت بردن از رنگ های نارنجی و زرد و سبز هستم. تولدت مبارک سرزمین مادری من!

اگرچه راه بازگشت به خانه برای من پر از فراز و نشیب و پیچاپیچ بوده اما از نگاه من، این راه، گرم ترین مسیر بازگشت به خانه در جهان است.»