در زمان برگزاری بازی های المپیک سال 2008 پکن، یکصد هزار داوطلب مسابقات، چهارصد هزار داوطلب شهری و بیش از یک میلیون داوطلب اجتماعی خدمات رسانی به المپیک را برعهده دارند. در برنامه امشب «المپیک من»، داستان «دون دیان مین» و خانواده داوطلبانش را برای شما می گوییم که امیدواریم مورد پسند شما قرار گیرد.

در بیستم ژانویه امسال، جئو هوایی جیان، خواننده ترانه داوطلبان بازی های المپیک پکن که «من ستاره هستم» نام دارد به خانه دون دیان مین آمد و این ترانه را برای آنان خواند. دون دیان مین هنوز هنگام مرور خاطرات آن زمان هیجان زده می شود. او می گوید پس از آن، هر بار که من از تلویزیون این ترانه را می شنوم، احساسات هیجان آور آن زمان را به یاد می آورم.

ولی وی اکنون زمان زیادی برای تماشای تلویزیون در خانه ندارد. زیرا او و دخترش که دون یان نام دارد، هرروز وظایف خود را به عنوان داوطلب المپیک انجام می دهند. کار دون دیان مین ارائه خدمات ترافیکی به مقامات کمیته بین المللی المپیک است. او می گوید: من تا دوازده شب کار می کنم. ولی بسیار خوشحالم. زیرا من یک داوطلب هستم و باید در خدمت بازی های المپیک باشم.

دختر او دون یان هم از سال پیش کار داوطلبانه را آغاز کرده است. آن زمان، وی دانشجوی سال سوم بود. پس از فارغ التحصیلی، او به عنوان داوطلب مسابقات بازی های المپیک انتخاب شد. او به خبرنگار ما می گوید: چین برای برگزاری بازی های المپیک هفت سال تلاش کرده است. به عنوان میزبان المپیک، هر کارمند یا شهروندی باید روحیه المپیک را گسترش دهد. چهره ای که ما نشان می دهیم، چهره سراسر جهان است. بر این اساس، برای من افتخار بزرگی است که در زمانی که میهن مان به ما نیاز دارد، به عنوان یکی از داوطلبان بازی های المپیک انتخاب شده ام.

خانم یان بای لین، همسر دون دیان مین نیز برای حمایت از کارهای همسر و دخترش تلاش می کند. به دلیل اینکه همسر و دخترش داوطلب المپیک هستند، او خیلی کم آنها را می بیند. وی به خبرنگار ما می گوید کار آنها بسیار سخت است و زمان آن هم طولانی است. تنها کاری که من می توانم انجام دهم، تهیه غذاهای خوشمزه و حمایت روحی از آنها است.

دوست پسر دون یان نیز یک داوطلب بوده و اکنون در ورزشگاه ملی شنا کار می کند. به نظر او، کار داوطلبانه به معنی فداکاری است و فداکاری برای هر داوطلب امری افتخار آمیز است.

هر روز، دون یان در ساختان کمیته تشکیلاتی بازی های المپیک پکن کار می کند و دوست پسرش هم در جایی که تنها چند کیلومتر با او فاصله دارد، کار می کند. ولی به دلیل کار، آنها نمی توانند یکدیگر را ببینند. به باور آنها، کارهای داوطلبانه قلب آنها را باهم پیوند داده است. دون یان گفت: هرچند که ما اکنون وقتی برای تماشای فیلم و تفریح نداریم، ولی ما با هم در کارهای داوطلبانه المپیک شرکت کرده ایم و این برای ما افتخار بزرگی است.

داستان خانواده دو دیان مین تنها گوشه ای از زندگی داوطلبان بازی های المپیک پکن بود. در حقیقت، داستان داوطلبان المپیک هر روز در خیابان های پکن رخ می دهد.