در بازی های المپیک 1968 مکزیک جان استفن آخواری دونده تانزانیایی ماراتون با پای آسیب دیده تا پایان مسابقه دوی ماراتون ادامه داد. وی با این کار عزم راسخ خود و روحیه المپیک را به نمایش گذاشت. اکنون چهل سال بعد، در آستانه برگزاری بازی های المپیک سال 2008 پکن، آخواری به عنوان مهمان رادیوی بین المللی چین وارد پکن شد.

شرکت در بازی های المپیک به نمایندگی از میهن آرزوی هر ورزشکاری است و هر ورزشکار شرکت کننده در بازی های المپیک آرزو دارد مدال طلا به گردن بیاویزد. پس از پایان مسابقات دوی ماراتون المپیک سال 1968 مکزیک، آخواری در مصاحبه به خبرنگار گفت: هدف من در بازی های المپیک مکزیک کسب پیروزی بود. ولی به دلیل آب و هوا، نتوانستم به خوبی بدوم. در آن زمان فکر کردم هر چند که نمی توانم مدال طلا بگیرم، ولی باید مسابقه را به پایان برسانم. زیرا من به نمایندگی از کشورم در مسابقه شرکت کرده بودم. کسب مدال طلا آرزوی من در آن زمان بود.

در آستانه برگزاری بازی های المپیک سال 2008 پکن، تیم ملی دو و میدانی تانزانیا آماده و امیدوار است در بازی های المپیک پکن این آرزو را محقق کند. فرانسیس جان رئیس فدراسیون دو و میدانی تانزانیا گفت: کارهای تدارکاتی ما با موفقیت در جریان است، تمرینات نتیجه خوبی داشته و پزشکان نیز حاضر شده اند. به نظر من، وضعیت سلامتی همه ورزشکاران بسیار عالی است. هدف و آرزوی آنان کسب مدال در بازی های المپیک سال 2008 پکن است.

وی درباره آخواری دوست قدیمی خود گفت: وی واقعا کمک های زیادی در اختیار ما گذاشته است. از مسابقات دو و میدانی تجربیات زیادی دارد و پیشنهادهای با ارزش درباره پرورش ورزشکاران برای ما مطرح کرد.

غلام عبدالله رئیس کمیته بازی های المپیک تانزانیا درباره کاروان ورزشی تانزانیا شرکت کننده در بازی های المپیک پکن آرزوی بزرگی دارد و می گوید: ما در مسابقات دو میدانی، شنا و مشت زنی شرکت خواهیم کرد. ما در سه رشته دو استقامت، دوی ماراتون و دوی هزار متر امید کسب مدال داریم. این هدف ما در این دوره بازی های المپیک است. من امیدوارم ورزشکاران تانزانیایی بتوانند آخواری را مانند الگوی خود دانسته و در بازی های المپیک سال 2008 پکن بالاترین سطح خود را نشان دهند.

آخواری در اشاره به شعار بازی های المپیک سال 2008 پکن یعنی یک جهان یک رویا گفت: همه ما امیدواریم که جهان زیباتر شود. در بازی های المپیک، هر کسی می تواند به آرزوی خود جامه عمل بپوشاند. من باید از دوستان پکنی تشکر کنم و امیدواریم شما در بازی های المپیک به آرزوی خود برسید.

آرزوها زیبا هستند ولی تحقق آنها بسیار سخت است. سان لان ژیمناستیک کار چین در کشور از شهرت زیادی برخوردار است. ده سال پیش در یک مسابقه اتفاقی برای او افتاد که موجب شد نیمی از بدنش فلج شود و برای همیشه میدان ژیمناستیک را ترک کند. ولی سان لان به دلیل آسیب دیدن هرگز امید خود را از دست نداده و با عزمی راسخ به زندگی خود ادامه می دهد. او که در سال 2008 میلادی، به عنوان خبرنگار پایگاه اینترنتی کمیته بازی های المپیک چین انتخاب شده می گوید: به نظر من شرکت در بازی های المپیک اهمیت زیادی دارد. آرزوی المپیک بزرگ ترین آرزوی هر ورزشکاری است. من پس از آسیب دیدن دیگر نمی توانستم مانند دیگر ورزشکاران در مسابقات شرکت کرده و به آرزوی خود برسم. ولی تصور می کنم هر کسی می تواند به روش های دیگری چنین آرزوهایی را محقق کنم. هر چند که من الان نمی توانم در مسابقات بازی های المپیک شرکت کنم، ولی می توانم کارهای زیادی برای کمک به آنها انجام دهم.

نه تنها ورزشکاران بلکه بسیاری از مردم عادی نیز با مشارکت در بازی های المپیک به آرزوی خود می رسند. جین شیائو دانشجوی سال سوم رشته زبان سواحیلی یک داوطلب بازی های المپیک پکن است که در دفتر مطبوعاتی ورزشگاه بسکتبال مسئول ارتباطات با رسانه های گروهی است. او به دلیل تسلط وی به زبان سواحلی با کارهای قهرمانانه آخواری بسیار آشنا است. وی می گوید: روحیه ای که آخواری در مسابقات نشان داده برای من بسیار با ارزش است. به نظر من هر فرد با مسئولیت شناسی باید با تمام نیرو کار خود را انجام دهد. همه آرزوی مرتبط با المپیک دارند. آرزوی من انجام مطلوب کار خودم و ارایه بهترین خدمات برای شرکت کنندگان است.

ادامه روحیه المپیک نه تنها به ورزشکاران و داوطلبان، بلکه به تلاش های فرد فرد ما نیاز دارد. نه تنها در جریان برگزاری بازی های المپیک، بلکه در زندگی روزمره نیز هر فردی باید روحیه المپیکی داشته و با خوش بینی به تحقق آرزوهای خود بیاندیشد.

لیو جیان مدیر دفتر گروه هماهنگی کارهای داوطلبانه بازی های المپیک کمیته بازی های المپیک پکن در این مورد گفت: کسانی که ورزش را دوست دارند، خوشحالند. زیرا که آنان هر روز شاهد توسعه بشر هستند. روحیه المپیک و روحیه فداکاری داوطلبانه با هم ترکیب می شوند. ما امیدواریم تمام جوانان بتوانند ورزش و المپیک را دوست داشته، در خدمات داوطلبانه شرکت کرده و با لبخند و خدمات عالی خود احترام دیگرن را جلب کنند تا جامعه هماهنگ تری ایجاد شود. جوانان باید آرزوهای بزرگ داشته باشند و برای رسیدن به آنها تلاش کنند. هر کسی در کار خود قهرمان واقعی است.

ترانه ای که اکنون می شنوید، خانم سان لان می خواند. این ترانه خنده نام دارد. همان طور که وی در این ترانه می خواند: هنگامی که با مشکلات مواجه می شوید، به یک خنده نیاز دارید، در مسیر زندگی ما، هم شادی و هم غم وجود دارد. ولی با خوش بینی بر هر مشکلی می توان غلبه کرد.

آخواری هنگام اشاره به دیدگاه خود درباره روحیه المپیک به خبرنگار گفت: ورزشکاران زیادی به مقام قهرمانی نخواهند رسید. ولی روحیه المپیک مشارکت است. اگر شما یک قلب شجاع برای کسب پیروزی دارید، حتما موفق خواهید شد. ولی اگر ناامید شوید، قهرمان نخواهید شد.

همانطور که آقای آخواری گفته است، روحیه المپیک نوعی روحیه مشارکت عمومی است. هر فردی می تواند آرزوی خود را عملی کند و هر کسی می تواند قهرمان شود.