چندی پیش فیلم " پنج گلوله " به کارگردانی شائو فون در پکن نمایش داده شد . مفسران سینمایی چین این فیلم ساخت کشور را فیلمی بزرگ با سبک هالیوود سرشار از صحنه های درگیری و ابهام و در عین حال علمی می دانند . شائو فون در گفتگو با خبرنگار رادیو بین المللی چین گفت که برای اولین بار چنین فیلمی را برای گیشه کارگردانی کرده و روند فیلم برداری آن پرپیچ و خم بود.

فیلم نامه " پنج گلوله " بر اساس یک حادثه حقیقی نوشته شده است. در جنوب چین زندانی وجود داشت. به خاطر جاری شدن سیلی فوق العاده بزرگ بیش از ده هزار زندانی از این زندان منتقل شدند اما هیچ کدام از آنها در جریان انتقال فرار نکرده یا جان نباختند . این ماجرا در جهان بازتاب گسترده ای به دنبال داشت. در این فیلم کنجکاوی بیننده جلب این سئوال می شود که پلیس لائو ما 5 گلوله را به چه کسی شلیک کرده است . چهره پلیس در این فیلم طبیعی، حقیقی و تاثیرگذار است .

آقای شائو فون تشریح کرد : این فیلم نوعی فیلم حادثه ای است ، بسیار از صحنه ها مانند سیل و طوفان با جلوه های ویژه تهیه شده است . برخورد انسان با فاجعه طبیعی و روابط انسانی در جریان فاجعه به طور حقیقی نشان داده می شود .

در این فیلم صحنه های متاثر کننده زیادی دیده می شود ، مثلا ، افتادن ماشین حامل زندانیان به رودخانه ، تعقیب زندانیان از سوی پلیس ، افتادن پل بر اثر طوفان و سیل ، هجوم سیل گل و سنگ و غیره . همه اینها تماشاگران را شگفت زده می کنند. این فیلم از جلوه های ویژه زیادی سود برده است ، 90درصد صحنه های مربوط به باران با جلوه های ویژه تهیه شده است . از آنجا که این نخستین تجربه تهیه فیلم تجاری برای شائو فون بود، هزینه تولید آن به میزان زیادی از بودجه پیش بینی شده فراتر رفت. به طوری که تا نیمه کار همه بودجه مصرف شد ، شائو فون سپرده های چند ساله خود را نیز به این فیلم اختصاص داد و همچنین یک خانه اش را بی خبر از همسرش فروخت.

شائو فون 28سال مشغول امور سینمایی بوده و برنده بسیاری از جوائز سینمایی مهم کشور مانند جائزه خروس طلایی و جائزه هوا بیائو شد . سال 1992 فیلم "بیا ، با پا حرف بزن" به کارگردانی شائو برنده جائزه گائو کودک بالاترین جائزه فیلم کودکان چین شد ، سال 1995فیلم " سفر سون یا شیان در نوجوانی " برنده جوائز خروس طلایی ، هوا بیائو و گائو کودک شد . سال 2002فیلم " آخرین جنگ " برنده جائزه هوای بیائو و جائزه ادبیات سینمایی شا ین شد .

شائو فون به واکنش مخاطبان اهمیت زیادی می دهد . او در این مورد می گوید : پاداش خوب نه پول و افتخار بلکه استقبال و پسند بینندگان است . به نظر من مهم تر این است که آیا بینندگان بیشتری فیلم های شما را ببینند، این پروژه پیچیده ای است . احتمال دارد شما با تمام نیرو تلاش کنید ، اما مورد استقبال واقع نشوید . اما در برابر این چالش نمی توانیم فرار کنیم ، باید بر آن غلبه کنیم .

آقای شائو فون از رشته نقاشی روغنی دانشگاه هنر نن جین فارغ التحصیل شد . او نقاش و کارگرداین شایسته محسوب می شود. اما به عقیده شائو فون که اندیشه اش بسیار فعال است ، یک نقاشی ساکت نمی تواند نظرهای خود را ابراز کند . فیلم متشکل از نقاشی های متعدد و متحرک است . پس از فارغ التحصیل شدن او در یک کارخانه فیلمسازی به کار نقاشی پرداخت . تحت تاثیر دیده ها و شنیده های خود ، پی برد که کارگردانی برای او مناسب تر است . با مهارت نقاشی و ادبیات و فلسفه ، فیلم هایی را کارگردانی کرد که داستانی روان و صحنه های زیبایی دارند و معمولا زندگی واقعی را منعکس می کند و مسئولیت پذیری یک هنرمند در قبال جامعه را نشان می دهند.

شائو فون در اشاره به علت گزینش شغل کارگردانی گفت : من به ادبیات علاقه دارم و شعرهای زیادی نوشته ام ، اما به نظرم یک نقاشی بی حرکت نمی تواند اندیشه من را ابراز کند ، یک فیلم متشکل از مناظر متعددی است . نقاشی برای ابراز اندیشه کافی نیست ، اما فیلمی که هزار لنز و هزار نقاشی را در بردارد ، بسیار مناسب است . لذا شیفته فیلم شده ام.

کارگردانی شغلی بسیار پرزحمتی است ، شائو فون هنگام فیلمبرداری هر روز 16ساعت کار می کند ، امسال سه فیلم را تهیه می کند . زمانی که می تواند همراه اعضای خانواده اش باشد، زیاد نیست. برای موفق شدن در کارش از خانواده اش دورتر می شود و در مقابل آنها احساس شرمندگی می کند؛ از سویی هم نمی تواند سینما را رها کند. او در این باره همیشه در حال مبارزه با خود است .