محل استراحت داوران المپیک باستان

داوران بازی های المپیک باستان از اختیارات زیادی برخوردار بودند. آنها کت بلند بنفش رنگی بر تن و تاج گلی روی سر داشتند و هنگامی که ورزشکاران خطایی می کردند، آنها را با یک شلاق داوری می زدند و به آنها هشدار می دادند.

داوران المپیک باستان نسبت به داوران المپیک معاصر، وظایف و اختیارات بیشتری داشتند. یک ماه پیش از برگزاری بازی های المپیک باستان، ورزشکاران به منظور یاد گرفتن قوانین مسابقات در اردویی در نزدیکی محل برگزاری بازی های المپیک گرد می آمدند که در آن داوران آزمون های گوناگونی را به منظور ارزیابی صلاحیت شرکت ورزشکاران در بازی ها انجام می دادند. این آزمون ها معمولا بسیار دشوار بود. همچنین، داوران نکات قابل توجه مسابقات المپیک و خواست های اخلاقی را برای ورزشکاران تشریح می کردند. به طور خلاصه، صلاحیت حضور ورزشکاران در بازی های المپیک به داوران بستگی داشت.

یکی از وظایف مهم داوران بازی های المپیک باستان صدور حکم آتش بس میان شهرهای مختلف یونان قدیم بود. پیش از برگزاری بازی های المپیک، داوران سوار بر اسب و با مشعل آتش مقدس المپیک در دست، از کوه مقدس المپیاد حرکت کرده و شروع به رساندن حکم به شهرهای مختلف یونان قدیم می کردند. پس از صدور این حکم، تمام جنگ ها متوقف می شد و راه هایی که به خاطر جنگ بسته شده بود، بازگشائی می شد و مردم می توانستند از این راه ها به تماشای بازی های المپیک بشتابند.

از وظایف دیگر داوران بازی های المپیک باستان می توان به میزبانی آیین سوگند ورزشکاران در معبد زئوس، تشکیل مسابقات و داوری مسابقات اشاره کرد. روشن است که تنها وظیفه آخر از میان این وظایف، همان کار داوران مسابقات امروزی بود.

بازی های المپیک باستان تا مدت ها، تنها یک داور داشت و با گذشت زمان، این رقم تا 10 نفر افزایش یافت. این در حالی است که المپیک نوین شمار بسیار بیشتری داور دارد.

در 200 سال نخست برگزاری بازی های المپیک باستان، شاه خود داوری مسابقات را بر عهده داشت و در 1000 سال پس از آن، بازی های المپیک دو داور داشت و تا سال 480 پیش از میلاد، شمار داوران به 9 نفر افزایش یافت. تا زمان برگزاری صد و هشتمین دوره بازی های المپیک باستان در سال 384 پیش از میلاد، شمار داوران به 10 نفر رسیده و از آن پس تغییر دیگری نیافت.

به منظور تامین عدالت در بازی های المپیک باستان رشته تدابیری اتخاذ می شد که مهمترین آن برگزاری آیین سوگند در مقابل مجسمه زئوس بود. آیین سوگند بسیار موثر واقع می شد. زیرا طبق افسانه های یونان باستان، زئوس قویترین خدایان و فرمانروای ایزدان دیگر است. زئوس از رعد و برق برای حفظ نظم دنیا استفاده می کند و به باور مردم یونان باستان، زئوس سوگندخوردگانی را پیمان می شکستند، به شدت مجازات می کرد.

داوران المپیک باستان نیز در سوگند خود متعهد می شدند که رشوه نمی گیرند و ماموریت خود را به طور شفاف انجام می دهند.

البته، تدابیر دیگری به منظور تامین عدالت داوری مسابقه وجود داشت. مثلا، از 9 ماه پیش از برگزاری المپیک تا پایان المپیک، داوران نمی توانستند نامه های خود را بخوانند. لذا، می توان گفت داوری مسابقات المپیک باستانی عادلانه بود و داوران از اعتماد مردم برخوردار بودند. حتی در صورتی که یکی از اعضای خانواده داور قهرمان می شد، مردم باز او را زیر سوال نمی بردند.

در المپیک باستان، اگر ورزشکاری نتیجه داوری را نمی پذیرفت، می توانست شکایت کند. در صورت تایید اشتباه در داوری، داور جریمه می شد، اما نتیجه داوری به هیچ وجه تغییر نمی کرد. این رسم در بازی های المپیک مدرن نیز حفظ می شود.