چن کای سین، از کارگردانان سینمای هنگ کنگ است که جوایز بسیاری را از آن خود کرده است. او در عین حال به شناسایی و معرفی برخی کارگردانان جوان آسیا پرداخته و به آن ها کمک کرده است.

چن کای سین 45 ساله در دانشگاه لوس آنجلس ایالت کالیفرنیا در رشته سینما تحصیل کرده است. او پس از بازگشت به هنگ کنگ با پیشنهاد پدرش پا به عرصه سینما گذاشت. چن کای سین و دوستانش، اوائل دهه 90 قرن 20 میلادی، مشترکا شرکت فیلمسازی یو اف یو را تاسیس کرده و با موفقیت چند فیلم ضد سنتی را تهیه کردند. فیلم "یک زن و یک مرد" از فیلم های موفق چن در سال 1994 به شمار می رود. این فیلم فیلمی خلاق وداستانش درباره محافل هنری است. پس از موفقیت این فیلم، شرکت فیلمسازی یو اف یو به ادامه ساخت فیلم عاشقانه و کم هزینه "شیرین" به کارگردانی چن امیدوار شد.

 این فیلم با ترانه "دن لی جون" خواننده و ستاره معروف تایوان به عنوان نشانه آن زمان نامگذاری شد. این فیلم بازگو کننده داستان احساسات عاشقانه یک زوج جوان در طول 10 سال و برنامه های آن ها برای زندگی است. داستان از این قرار است که شیائو جون و لی چائو در سال 1985با قطار از خاک اصلی وارد هنگ کنگ می شوند و زندگی تازه خود را آغاز می کنند. آن ها پس از آشنایی با یکدیگر دوست شده و کم کم عاشق همدیگر می شوند اما سرانجام نمی توانند در کنار هم بمانند. لی چیائو به خارج از کشور می رود و فکر می کند که آن ها دیگر هیچ احساسی نسبت به یکدیگر ندارند. اما سرنوشت ترتیبی می دهد که روز درگذشت "دن لی جون" بار دیگر یکدیگر را ملاقات کنند. این فیلم به عنوان موفق ترین فیلم عاشقانه طی ده سال گذشته انتخاب شد. این فیلم احساسات مشترک چینیان در دو ساحل تنگه تایوان و هنگ کنگ را منعکس کرده و 9 جایزه طلایی سینمای هنگ کنگ را از آن خود کرده است.

 چن کای سین نیز مقام بهترین کارگردان را از آن خود کرد. این داستان ساده عاشقانه مردم را بسیار تحت تاثیر قرار داد. استعداد این کارگردان جوان حیرت انگیز است. فیلم "شیرین" علاوه بر شمار زیادی از مخاطبان خود چن کای سین را نیز تحت تاثیر قرار داد. خود فیلم او را تحت تاثیر قرار نداده بلکه به نظر آن چه که یک دست اندرکار سینمایی را تحت تاثیر قرار می دهد تماشا کردن همزمان صدها تماشاچی به فیلم در سینما و واکنش یکسان آن ها به فیلم است. آن ها به لحاظ سنی و سوابق متفاوت اند ، اما در یک مکان و با تماشای یک فیلم تحت تاثیر قرار گرفته اند. این نتیجه هدف تلاش چن کای سین در راه هنر است.

فیلم "شیرین" او را در کارگردانی به اوج رساند. اما پس از این فیلم مدتی کار نکرد. او به بیماری فیلم "شیرین" مبتلا شد و خواست با آن نوع فیلم خداحافظی کند. او سپس فیلم موزیکال "اگر و عشق" را ساخت. این فیلم پس از نمایش مورد استقبال گرم تماشاچیان قرار گرفت. او با این فیلم به قله دیگری در عرصه کارگردانی صعود کرد. همانطور که نقش اول این فیلم گفت، سرنوشت هر انسان مانند یک فیلم است و خودش نقشه اصلی آن محسوب می شود. گاهی آنان فکر می کنند نقش اصلی فیلم های دیگران خواهند بود اما ممکن است آن ها تنها نقش فرعی بوده و حتی قسمتی درباره او حذف شد، اما خودش از این موضوع خبر نشد.

دیدگاه ها و احساسات چن کای سی درمورد فیلم با بسیاری از کارگردان متفاوت است. او در این مورد گفت: فیلم های من فیلم هنری نیست، من فضای فکری زیادی برای تماشاگران نمی گذارم. تنها افکار خود را تشریح می کنم. چن کای سین بیش از 10 سال سابقه کارگردانی دارد اما از علاقه اش به سینما کاسته نمی شود.

 او گفت: در میان آشنایان، من بیشتر از دیگران کار می کنم. این امر خودپسندی نیست. در حقیقت موضوعی غم انگیز است. به عنوان یک کارگردان باید زمان کافی برای فکر کردن داشته باشم اما من وقتی برای فراغت ندارم. من صاحب یک شرکت هستم و بر فیلم های بسیاری نظارت می کنم، کار و مشغله تمام زندگی مرا پر کرده است.

چن کای سین علاوه بر فیلمسازی در بسیاری از فعالیت های غیرانتفاعی شرکت کرده و کارگردانان جوان را کشف کرده و به آنان کمک می کند.